قسمت اول زندگینامه خلبان اکبر
در زمان ما، مقطع تحصیلی راهنمایی وجود نداشت لذا دوره های ابتدایی را در مدرسه بحری شهرستان میانه که همان سینما قدس قدیم بود و الان تخریب شده، تا ششم ابتدایی به اتمام رساندم و وارد دبیرستان شدم. کلاس هفتم تا نهم را در مدرسه رازی میانه ( پروین اعتصامی فعلی ) و کلاس دهم تا دیپلم را در مدرسه شاهپور میانه ( امام خمینی فعلی ) به اتمام رساندم. از دوران کودکی ، علاقه شدیدی به رشته های خلبانی و پزشکی داشتم. یکبار در دبیرستان که رشته ام طبیعی بود، برای دیدن قلب قورباغه ای ، آن را جراحی کردم اونم در حضور معلم و همکلاسیهایم که توانستم با مهارت خاصی قلب قورباغه را برای آنها نشان بدهم و قورباغه بخت برگشته ، بعد از گذشت 5 دقیقه، مرد ؛ در حالیکه قورباغه های دیگر همکلاسیها، در همان اولین شکاف، مردند و من توانستم جایزه دریافت کنم.
پدرم، در ژاندارمری خدمت می کرد و یک مرد بسیار تنومند و خوش تیپ با موهای فرفری بود و بعنوان رئیس، در پاسگاه بخش ترکمن چای میانه خدمت می کرد.چیزی که از آن دوران به یاد دارم، فقط دعواهای شدید پدر و مادرم بود. 4 ساله بودم که مادرم از پدرم طلاق گرفت و آخرین بار پدرم را وقتی 4/5 ساله بودم دیدم و مدتی را نیز من و برادرم حسن را پیش خود به تهران برد و مدتی را با او و نامادری ام بنام شیرین که زنی مهربان بود، گذراندم. پدرم با ماشین کار می کرد و خانه اش هم حوالی امام زاده حسن بود. جالبه که بگم سه ماه تابستان رو که در تهران پیش پدرم بودم، یکبار از خانه بیرون آمدم و دنبال پدرم می گشتم که نزدیک ظهر بود و من رسیده بودم به پل راه آهن و جوادیه...
از دوستان بسیار صمیمی بنده در دوران کودکی و تحصیل، می تونم اشاره ای داشته باشم به :
آقای بخشعلی کبیری معروف به داداش که در حال حاضر مهندس عمران در آلمانغربیه که حدود 30 ساله که در آنجا با همسر آلمانی و دو فرزندش به نامهای امید و یاشار زندگی می کنه. آقای دکتراورجعلی فتاح زاده دارای تحصیلات طب، که یک زمانی استادیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز بود و در سالهای گذشته هم معاون مشارکتهای مردمی سازمانی بهزیستی کشور بود. آقای حاج اسماعیل امیدبخش ( نمایندگی تراکتورسازی در میانه ).مرحوم نصرت اله سریری ( قهرمان کشتی آسیا). آقای بخشعلی سلمانی ( معلم بازنشسته ) . آقای ایرج غفاری( مهندس پتروشیمی در کشور آلمان ) و بالاخره پروفسور فرمند ( دانش آموخته دکترای فیزیک هسته ای از امریکا).
در سال 1350 در کنکور شرکت کردم و از رشته پزشکی با رتبه عالی، قبول شدم ولی بعد از 4 ماه تحصیل در دانشگاه پزشکی وبه دلیل علاقه زیادی که به رشته خلبانی هواپیماهای جنگنده داشتم، امتحان خلبانی دادم و با رتبه اول وارد نیروی هوایی شدم؛ علاوه بر آن از رشته های شهربانی و ژاندارمری هم قبول شده بودم.
ادامه دارد...لطفا نظرات خود را درج نمائید . حمایت هم بکنید خوشحال میشم...
