اوج محرومیت و مظلومیت در روستای صورنا کهل شهرستان میانه+ عکس

به گزارش پایگاه خبری – تحلیلی میانا، در دل میانه روستاهایی هستند که از نگاه مسئولان مغفول مانده‌ و مورد بی‌مهری واقع شده‌اند، این  شهرستان مناطق محروم زیادی دارد و به عینه می‌توان محرومیت را در آن ها مشاهده کرد. 

 برخی از این روستاهای محروم این روزها از مشکلانی همچون بی‌آبی رنج می‌برد و به گفته اهالی منطقه در قبل و بعد از انقلاب تاکنون در هیچ دولتی توجهی به این روستا نشده به گونه‌ای که انگار چنین روستایی وجود ندارد و مردم منطقه همچنان از نبود امکانات اولیه رنج می‌برند. 

 روستای صورنا کهل  با ۱۴ خانوار و ۴۸ نفر جمعیت تنها یکی از روستاهای محروم شهرستان میانه است که در سایه کم توجهی برخی مسئولین در فقر و محرومیت زندگی خود را سپری می کنند. 

این روستا در ۲۰ کیلومتری شهر میانه واقع شده است، نقطه ای محروم از امکانات شهری و منطقه ای که امروز علی رغم فاصله کم با مرکز شهرستان خود از رفاه و امکانات دور مانده است.

بختیار مرسلویی یکی از ریش سفیدان این روستا در گفتگو با خبرنگار میانا با بیان اینکه راه این روستا مشکل اصلی اهالی است، افزود: در هنگام بارندگی راه ما مسدود می شود. 

وی مشکل آب آشامیدنی را دیگر مشکل این روستا خواند و گفت، در حال حاضر برای تهیه آب مجبور به عزیمت به سایر روستاها هستیم و برای ۱۵ گالن آب ۱۵ هزار تومان پول می دهیم.

این روستایی با بیان اینکه در طول عمرم که هم اکنون ۷۰ ساله هستم در ادارات پیگیر مشکلات بدوم ولی تا کنون نتیجه ای نگرفته ام. 

پیرمرد روستایی اهل صورناگهل تنها منبع درآمد روستاییان را نگهداری دام و طیور بصورت خانگی عنوان کرد که منوط به فروش خوب است. 

بارها و بارها از مسئولین دولتی و مجلس نشین های بهارستانی اخباری به سمع مان رسیده که نشان می دهد تدابیری برای جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهرها در دست اقدام است.

 آقایی یکی از اهالی این روستا به وضعیت نامطلوب تنها مسجد روستا اشاره کرد و گفت: این روستا قریب به ۳۰ سال است میزبان نمازگران و عزاداران روستا بوده اما هم اینک در آستانه ریزیش و تخریب است. 

وی با بیان اینکه ما مسلمان هستیم و از وضعیت این مسجد بسیار ناراحت هستیم، افزود: بدون شک در صورت اندک کمک از سوی مسئولین و خیرین ما هم در بازسازی آن آستین خود را بالا خواهیم زد.

این روستایی به وضعیت آب شرب خود نیز اشاره کرد و گفت: آب شرب ما در فصول گرم از طریق تانکن آب انتقال داده می شود و در فصول سرما که امکان تردد نیست خودمان به هر شکی شده آن را با صرف هزینه از روستای اطراف به روستا انتقال می دهیم.

مهدی یکی دیگر از اهالی به نبود آب لوله کشی روستا اشاره کرد و گفت: در حال حاضر در داخل دره ای در روستا آب شرب خود را به سختی از یک منبع چشمه آب شرب تامین می کنیم. 

وی به وضعیت بهداشتی این آب که با آب فاضلاب روستا مخلوط می شود اشاره کرد و گفت: مسیر سراشیبی این منبع آب خدادای در زمستان برای تردد کودکان و زنان خانوار بسیار سخت و دشوار است.

کمی که به همراه روستاییان در داخل روستا قدم می زنیم به خانه ای کاه گلی و چوبی می رسیم که پیرمردی تنها مقابل در آن نشسته است، تنهایی و فقر از سراسر وجود و زندگی وی فریاد می زند.

کمی که با وی هم کلام شدیم، وی از شرایط سخت زندگی خود برایم گفت، از اینکه تنها منبع درآمدش پولی است که از طریق کمیته امداد و یارانه تامین می شود، اما قسمت ناراحت کننده ماجرا زندگی فرزندی با قریب به ۴۰ سال با وی است که از نظر ذهنی دچار مشکل است. 

این پیرمرد که در حال حاضر تنها سرپرست وی می باشد، می گوید: پسرم بیشتر روز را به جهت مشکلی ذهنی که دارد در داخل و اطراف خانه سپری می کند. 

این پیرمرد روستایی اهل صورناکهل از نیاز شدید خود به ملزومات اولیه زندگی می گوید، که نبود آن موجب شده شرایط سختی را برای خود فرزندش رقم بزند.

علیلو یکی از اهالی این روستا در ادامه از خبرنگارما خواست  تا از وضعیت مردم روستا تصویر بگیرد و به گوش مسئولین برساند تا برای کمک به مردم این منطقه فکر چاره‌ای کنند. 

وی نبود تلفن، گازو آب و همچنین راه نامناسب روستایی را عمده مشکلات این روستا خواند و اظهار داشت: اهالی روستا از نظر بهداشتی هم دچار مشکل هستند، چرا که به دلیل فقر مالی از وجود امکاناتی از قبیل سرویس بهداشتی و حمام بی بهره اند. 

اما هرچقدر بیشتر داخل روستا می مانیم، محرومیت بیشتر به چشم می‌خورد به طوری که کودکان آن در گرد و غبار محرومیت روستا فراموش شده‌اند و آنها در حال حاضر همانند سایر روستاییان مجبورند در یک کلاس درس با بخاری نفتی خود را گرم کرده و از کودکی با انبوه مشکلاتی که ذکر شد، دست و پنجه نرم کنند. 

بدون شک مردمی بودن مسئولان، خدمت رسانی بی منت و حذف فاصله میان مردم و دولتمردان، توجه به مساجد و ترویج فرهنگ نماز یکی از دیگر دستاوردهای معنوی انقلاب اسلامی بشمار می آید که  متاسفانه خالی شدن بیش از پیش روستاها نشان می دهد مسئولین چندان به شعارها و آرمان هایشان معتقد و پایبند نیستند.

برای نمونه حتی یک روستا را پیدا نخواهید کرد که در مقایسه با گذشته از نظر جمعیت با رُشد چشمگیر مواجه شده باشد و در عوض شهرها هر روز و هر ساعت رو به شلوغی و ازدحام می روند. 

اما انتظاری که اهالی این روستا و مناطق مشابه از مسئولین دارند این است که آنها علی رغم تلاش های صورت گرفته  در جهت عدالت محوری و پیشرفت متوازن جای جای شهرستان بکوشند و به مناطقی که کمتر ابادانی داشته و یا محروم باقی مانده اند بیشتر توجه داشته باشند.

خبرنگار: امید کوهی

تصویر: محمد رضا حیدری