شب ویژه یا شب حماقت ؟!!
اساسا تفریح و تخیله هیجان امری بدیهی و غیرقابل انکار است . همه نوجوانان ، جوانان و اصولا همه انسان ها بنا به سنی که دارند هیجانی در خود احساس میکنند که باید خالی شود در غیر این صورت باعث ناراحتی های جسمی و ذهنی خواهد شد.
در کشورهای پیشرفته امکاناتی از قبیل شهر بازی ، پارک ، انواع سالن های ورزشی و مناسبتی ، سینما و ... وجود دارد تا هر کسی بنا به شرایط و روحیات خود انرژی خود را به نحو احسن تخلیه کرده و با آرامشی خاطر به روال زندگی خود بپردازد.
اما در جوامع جهان سومی یا کمتر توسعه یافته این امکانات یا وجود ندارد یا کم وجود دارد و یا امکانات مورد مصرفی با جیب افرادی که میخواهند استفاده کنند نمی خواند.
به هر حال مشکلی که به عینه می بینیم این است که این انرژی و هیجان انباشته شده خود را به صورت نامناسب و کاملا خطرناکی در مناسبت دیرینه و زیبایی مانند چهارشنبه سوری نمایان می کند. روزی که به اشتباه رفته رفته نیت آن کاملا تغییر و کلا فراموش شد اصلا چرا این روز و مناسبت به وجود آمده ، مناسبتی که کلهم اجمعین دگرگون شده و کمتر از یک اغتشاش و هرج و مرج داخلی ندارد.
دلیل این افتضاح هر چه که باشد ما هم جزء ای از آن هستیم و مطمعنا یکی از مهم ترین دلیل آن هم می توانیم باشیم. شاید با توجیه این عمل خطرناک با مطالب بالایی صورت گیرد ولی هرگز نباید این اتفاق به این صورت بسیار بسیار خطرناک صورت گیرد. چه بسا همین امشب به یک عمر حسرت و پیشمانی ما منجر شود که برای خیلی ها هم شده است.
بیایید این راه خطرناک را کنار بگذاریم و این امکانات که مسلما حق هر شهروندی است از مسئولین بخواهیم و هیجانمان را در شهربازی ها خالی کنیم نه با پرتاب نارنجک بر سر و صورت افراد بی گناه و باعث یک عمر ناراحتی خانواده ها شویم.
روا نیست مسئولین و دولتمردان نیز با سهل انگاری ، افراد را در جهل خود رها سازند تا کسی پیگیر مطالبات به حق خود نباشد. دولت نباید اجازه ی ورود مواد محترقه به داخل کشور ، توزیع و فروش انبوه و آشکارای آن را بدهد و فقط در آخر شب و در بهبهه ی ماجرا با فرستادن تعدادی سرباز جان آنان را هم به خطر بیاندازد.
اگر هدف آن است که حتما این روز باید با آتش بازی ویژه تر کرد ، بهتر است مانند همه کشورها انجام و مقدمات آن را دولت ( ارتش ) بر عهده بگیرد ، یک آتش بازی که پیچیده تر از رزمایش های جنگی که نیست !
بیایید اکنون به خاطر تمام کاستی هایی که فعلا وجود دارد با رجوع به گذشته ها و انجام کارهای عاقلانه تر این شب را سپری کنیم و با دلی خوش به سوی سالی جدید و فصلی نو برویم.
شهری آباد با افکاری منطقی
