اندیشه های بزرگ در نام آوری شهری با تکیه بر امکانات و تلاش دسته جمعی
صداقت در هرکاری با تلاش و کوشش امکان ندارد بی نتیجه بماند.هر چند ممکن است با مشکل مقطعی مواجه شود.اما هیچ وقت به سکون نخواهد رسید.بعنوان یک معلم و سایکل توریست و دارند چند رکورد بعنوان یک ایرانی در شهر میانه ، در این چند سال تلاش داشته ام در راهی نو قدم بر دارم.اگر با مشکلی در راهی مواجه شدم.بلافاصله تغییر مسیر می دهم.تا از حرکت باز نمانم.
مستقل بودن و تنها به تعالی اندیشیدن تاوان سختی دارد.جامعه ای هم که در آن زندگی می کنی اگر آگاهی کمتری داشته باشد.مشکل را دو چندان خواهد کرد.اما جا دادن این تفکر و ایده امکان پذیر هست.هر چند بایستی خیلی صبور و بردبار بود.با گذشت زمان می توان یک نگرش ناب و همیشگی آفرید.تا راه تحرک و پویایی و پیشرفت یک منطقه و شهر و کشور را فراهم نمود.در این بین درک و همکاری مسئولین و ادارات و همشهریان و مجموعه این راه را کوتاه تر می کند.خموشی و جهت گیری نا مناسب و کوتاهی ها مرگ جسارتها و شهامتها را بدنبال خواهد داشت.که عواقب بد آن قابل بخشش نخواهد بود.
برگزاری همایش سراسری و بزرگ سایکل توریستها در 15 آذرماه 94 در روستای هفت چشمه کندوان میانه از همین تلاشها بود.هر چند استقبال در هوای سرد و برفی و روستای دور افتاده قابل پیش بینی بود.اما عدم درک آن در منطقه میانه بخشودنی نبود.مهمانانی که در هوای سرد و برفی از تهران این همه مسیر را قبول زحمت فرموده بودند.در مقایسه با همشهریان ،تعدادشان کفه نگاه تحرک و پویایی را آزرد.گویی در سرمای آذربایجان همه عهد بسته اند ماندن در منزل را ترجیح دهند.این نظم و عمل قابل پسند نخواهد بود.تا خواب زمستانی را ترجمه کنیم.
به هر حال با تمام مشکلات و محدودیتها این همایش بر گزار شد و برگ زرینی از حرکت انسانی بر تاریخ شهری حک شد.تا گذشتگان در این مورد به قضاوت بنشینند.و آخرین حرکت هم نخواهد بود.
