همیشه در آستانه انتخابات بهترین منتقد و تحلیل گر (سیاسی ، اقتصادی ، اجتماعی و ...) هستیم ولی بعد از انتخابات مثل مردم عادی بی تفاوت به مسائل می باشیم بهترین کار این است که از همین الان با تشکیل اتاق فکر با ویژگی های ( جمع اندیشی ، تولید فرآورده های فکر و انتقال به نمایندگان و مسئولان ،معطوف بودن کوششها به مسایل روز ،درگیر نشدن در مسایل اجرایی و تشریفات رسمی سیاست گزاری با عضویت افراد متخصص به عنوان اعضای انتخاب شده و به دور از عوامل بازدارنده ارایه تفکر خلاق، مانند قضاوت عجولانه و … به تصمیم‌گیری بپردازیم .

بهترین و نخبه ترین نمایندگان و مسئولان ( اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی و .... ) بخاطر گرفتار شدن در، گیر و دار مسایل کشوری و اجرایی روزمره نمی توانند فرصت چندانی برای تفکر و اندیشه خودیابند و در خوشبینانه‌ترین حالت، اگر هم فرصت این کار را بیابند در تصمیم‌گیری ، تکیه بر تفکر منفرد دستیابی به موفقیت را تضمین نمی‌کند تا باعث پیشرفت و حل مشکلات کشور و منطقه خود باشند، این پیشرفت تنها با ایجاد ساختاری است که بتوان از طریق آن فکر را غنی و بارور ساخت.

لازمه رشد یک جامعه اندیشه ورزی می باشد اتاق فکر ساختاری برای تفکر روشمند جمعی می باشد روشمندی در این ساختار بسیار مهم است چرا که تفکر جمعی روش دارد و فعالیتی سلیقه‌ای به شمار نمی‌آید.

اتاق فکر ، مرکز مطالعات پژوهشی می باشد که در آن مطالعات و تحقیقات کاربردی انجام می شود و برای حل مشکلات کشور، منطقه و مسائل ، خلق ایده های نو، جدید و تدوین ایده های کلی شکل گرفته و پیشنهادهای خام به سیاست ها و برنامه های دقیق و قابل اجرا تبدیل می شود تا بتواند باعث رشد کشور و منطقه باشد.

اتاق فکر دارای نقش ارزشمندی در تعاملات سیاسی ، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و تاثیر آن در توسعه و ارتقای سازمان ها ، به ویژه سازمان های که ارایه دهنده خدمات به قشرهای متفاوت جامعه در مناطقی که خدمات زیادی در انجا انجام نشده است می تواند داشته باشدو باعث پیشرفت و حل مشکلات آن منطقه باشد.

اتاق فکر باید دارای روش و قاعده ای خاص باشد که در ان حضور یک رئیس ( البته نه از نوع روسای خود محور ) برای اداره نمودن جلسه و یک دبیر برای ثبت پیشنهادهای صورت گرفته با استفاده از برخی ابزار و امکانات تشکیل جلسه بدهند البته همیشه باید به این موارد توجه شود 1 – اظهار نظر آزاد و بی‌واسطه و هر چند غیرمعمول بلامانع است (از ایده‌‌های غیرمعمول استقبال می‌شود).2 – به هیچ اندیشه ای انتقاد نمی‌شود (انتقاد ممنوع است).3 – حداکثر نظرات ارایه و جمع‌آوری می‌شود (تاکید بر کمیت نظرات و ایده‌هاست).4 – تکوین نظرات در مدت معین صورت می‌گیرد (ایده‌ها ترکیب و بهبود پیدا می‌کنند).

نمایندگان و مسئولان عزیز با شرکت در این جلسات و پاسخ دادند به سوالات و توجه نمودن به انتقادات ، پیشنهادات منطقی از طرف اعضا و احترام گذاشتند به آنها باعث پیشرفت و حل مشکلات منطقه باشند ، ما باید قبل از هر چیز به فکر تاسیس این اتاق فکر در شهرمان باشیم بعدخواستار این باشیم که شهر و منطقه مان پیشرفت و مشکلاتش حل شود.

تاریخچه  اتاق فکر(Think Tank)

نسل اول اتاق‌های فکر ایالات متحده، موسسات مطالعاتی و تحقیقاتی بودند که در دهه اول قرن 20 باهدف انجام پروژه‌های آکادمیک، تربیت نخبگان سیاسی، جهت دهی غیرمستقیم سیاست‌های دولت بدون جهت‌گیری سیاسی و یا گرایش به جناح سیاسی خاص شکل گرفتند. موسسه تحقیقاتی دولتی (The Institute for Government Research 1916) ، موسسه بروکینگز 1972 (Brookings Institution) و موسسه دست راستی آمریکن اینترپرایز (The American Enterprise) ، مهمترین نمونه‌های نسل اول اتاق‌های فکر در ایالات متحده می‌باشند.

نسل دوم اتاق‌های فکر در ایالات متحده تقریبا همزمان با پایان جنگ جهانی دوم پا به عرصه وجود نهادند. جهت‌گیری این اتاق‌های فکر باتوجه به شرایط جدید بین‌المللی (ظهور ابر قدرت‌های جدید و انزوای اقتصادی، سیاسی و نظامی اکثر کشورهای اروپایی، آغاز دوران جنگ سرد و دیگر ملزومات یک جهان دوقطبی) بسیار متفاوت با نسل اول اتاق‌های فکر بود. شرکت RAND طرف قرارداد نیروی هوایی ارتش ایالات متحده (1948)، موسسه‌هادسون (Hudson Institute) و موسسه اربن (Urban Institute) نمونه‌هایی از اتاق‌های فکر نسل دوم ایالات متحده می‌باشند.

نسل سوم اتاق‌های فکر تقریبا تحولی عظیم در موسسات مطالعاتی تحقیقاتی به وجود آوردند. این نسل از اتاق‌های فکر همزمان با اوج مصرف‌گرایی و سرمایه‌داری در آمریکا به وجود آمدند. تلاش عمده این نسل از اتاق‌‌های فکر، یافتن بازار مناسب برای محصولات به اصطلاح روشنفکرانه و عالمانه خود بود. مرکز مطالعات‌استراتژیک و بین‌المللی(The center for strategic and (international studies ، بنیاد هریتج (Heritage Foundation 1963) و موسسه کاتو (CATO 1997) نمونه‌هایی از اتاق‌های فکر نسل سوم آمریکا می‌باشند.

اکنون در کشورهای پیشرفته به کودکان 8 ساله تفکر را آموزش می‌دهند. «رابرت فیشر»  

«دوبونو» مخترع تفکر جانبی می‌گوید «من دکترهایی را دیدیم که اندیشه کردن بلد نبودند».