واکاوی آنچه در دانشگاه آزاد اسلامی میانه می گذرد/ از رخت بربستن روحیه مطالبه گری دانشجویان تا تبدیل شدن دانشگاه به خانه مُد و پارک!
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی میانا، ۱۶ آذر ماه به عنوان روز دانشجو و نماد استکبار ستیزی در تاریخ انقلاب اسلامی ایران به شمار می آید در آستانه این روز بزرگ و برگزاری مراسمات و برنامه های مرتبط با اصل این قضیه، قصد داریم تا ضمن بررسی مواردی که دغدغه بسیاری از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی میانه به عنوان بزرگترین مرکز آموزشی شهرستان بشمار می آید، نگاهی نقادانه و تحلیلی به رخ دادها و عملکرد این واحد دانشگاهی در عرصه های مختلف علمی و فرهنگی داشته باشیم.
امام خمینی(ره) خطاب به همه به خصوص دانشگاهیان توصیه می کنند که نگذاریم دانشگاه ها به انحراف کشیده شود. ایشان در وصیتنامه خود ذکر کردند؛ « وصیت اینجانب به جوانان عزیز دانش سراها و دانشگاه ها آنست که خود شجاعانه در مقابل انحرافات قیام نمایند تا استقلال و آزادی خود و کشور و ملت خودشان مصون باشد»
دانشگاه به دلیل ابعاد علمی و حضور قشر پررنگ جوان درآن، از ناحیه فرهنگ، سیاست و علم در معرض انحرافات بسیار است.
برا شروع کافیست اندک نگاهی به فعالیت های پژوهشی این دانشگاه داشته باشیم، بدون شک بر همگان پر واضح است که موفقیت و کسب مقام های متعدد از سوی دانشجویان نخبه مایه مباهات و سربلندی هر فرد متعهد و دلسوز عرصه علم و دانشگاه در عالی ترین درجات علمی و دانشگاهی می باشد، ولو اینکه این افتخارات توسط همشهریان و دانشجویان دانشگاه آزاد کسب شده باشد، اما حلقه گمشده این موضوع نپرداختن تریبون ها و رسانه های وابسطه و صد البته روابط عمومی دانشگاه آزاد اسلامی میانه به کم و کیف این موفقیت های علمی در طی سالیان گذشته است.
در دیدیگاه نویسنده این مطلب جای سوال دارد، که آیا دانشگاه آزاد تا کنون به چه میزان بر روی مسئله نخبه پروری و روی کار آمدن جوانانی که تا کنون اسم و رسمی از آنها در صفحات روزنامه و نشریات داخلی دانشگاه، سخنی از آنان به میان نیامده، ولی به نوبه خود گنجینه ای عظیم علم و دانش بشمار می آیند، برنامه ریزی و حمایت کرده است؟ آیا نخبگان دانشجویی و مخترعین این واحد دانشگاهی منحصر به نفراتی است که تعدادشان به تعداد انگشتان دست هم نمی رسد! و یا اینکه هستند افرادی که فعالیت های آنها در سایه غفلت مسئولین و رسانه های مطبوع همواره در زیر سقف خانه ها و کارگاه ها و آزمایشگاه های کوچک شخصی به باد فراموشی سپرده شده است!
نباید فراموش کرد که کمیت و کیفت آثار و اختراعات انجام شده هنگامی از درجه و نمرات ممتاز از دیدگاه دانشجویان و همشریان برخوردار خواهد بود که تنوع پروژه ها و دستاوردهای علمی نیز در این بین مشاهده شود، نه اینکه به واسطه یک اختراع در چند سال گذشته و مدال و افتخارات در جشنواره های مختلف در زمره عملکرد مثبت محاسبه شود.
بدون شک جایگاه دانشگاه آزاد اسلامی میانه هنگامی روبه رشد و مثبت خواهد بود که ما هر ساله شاهد ظهور چهره های جوان نخبه و اختراعات و اکتشافات متعدد در رشته ها و عرصه های مختلف علمی موجود در این واحد دانشگاهی بسیار بزرگ باشیم.
در کنار موضوعات ذکر شده که به نوبه خود از اهمیت ویژه ای برخوردار است، نبود توازن در بین رسالت علمی و فرهنگی دانشگاه آزاد میانه از دیگر موضوعات مورد نقد بسیاری از فعالین دانشجویی به حساب می آید. چرا که مشاهده می شود از تمامی امکانات و توان دانشگاه در برگزاری برنامه های همچون دمینو و ساخت سازه ماکارونی و چالش گرانش تخم مرغ و … استفاده می شود، ولی هنگامی که صحبت از برگزاری کرسی های آزاد اندیشی و یا نشست های سیاسی و غیره می شود، مسئولین دانشگاه به یکبار موضع محافظه کارانه اتخاذ می کنند، هر چند این موضع محاظه کارانه به نوعی لگد مال کردن خواسته های برحق برخی از تشکل های دانشجویی است. برای مثال ممانعت از سخنرانی پدر شهید احمدی روشن در ماه های گذشته همزمان با برگزاری مذاکرات دولت مردان تدبیر و امید با کشورهای ۱+۵ از جمله مسائلی بود که در آن برهه تبدیل به تیتر یک بسیاری از رسانه های مجازی و مکتوب دلسوز و صادق در سطح کشور شد.
همچنان که مقام معظم رهبری(مد) همواره در بیانات و سخنرانی های خود نگاه ویژه ای به قشر دانشجو و حفظ روحیه مطالبه گری و برگزاری کرسی های آزاد اندیشی در دانشگاه ها تاکید داشته اند، بایستی گفت دانشگاه آزاد اسلامی میانه با برگزاری معدود جلسات و برنامه های این چنینی کارنامه ضعیفی از خود در این زمینه در طی سال اخیر بجای گذاشته است.
به گفته فعالین دانشجویی این دانشگاه تنها کرسی آزاد اندیشی در سال جاری با عنوان " روسری من به شما چه ربطی دارد" به منظور تبدیل کردن فضای دانشگاه به فضای عقلانی و حقیقت جو بود که با استقبال پرشور دانشجویان نیز همراه شد، و می توان گفت تنها نشان افتخار مدیران و مسئولین دانشگاهی در رسیدن صدای دانشجویان به مقامات عالی رتبه آموزشی و علمی و همچنین فرهنگی در سطح کلان کشور بوده است.
جلساتی و مراسماتی که به منظور ایجاد تریبونی آزاد برای عموم دانشجویان برای شنیدن حرف ها، معلوم شدن حقیقت با برگزاری مناظرات آرام و منطقی و دور شدن فضای سیاسی دانشگاه از ردایکالی بودن و رفتن به سمت فضای فکری، با تلاش و پشتکار جوانان پرشور و فعال بسیج دانشجویی ترتیب داده می شود، و اگر نبود این قبیل مراسمات معلوم نبود ما اینک چگونه بر کرسی قضاوت می نشستیم…!
موضوع دیگر قابل توجه و البته فرا گیر در اکثر دانشگاه های کشور، وضعیت عفاف و حجاب در بین دانشجویان این واحد دانشگاهی است. مسئله ای مهم و حساس که ریشه در فرهنگ و اعتقادات یک جامعه و منطقه دارد. سوالی که در این زمینه مطرح می باشد این است که چرا قوانین و مقررات دانشگاهی در خصوص رعایت مسائلی همچون حجاب و نوع پوشش دانشجویان رعایت نمی شده و تذکراتی پیرامون این قضیه از سوی مسئولین دانشگاه داده نمی شود!
هر چند در صورت تذکر نیز مشاهده می شوداین تذکرات از تاثیرگذاری قابل توجهی در بین دانشجویان برخوردار نیست و اینگونه می شود که مسائل مهم فرهنگی با نگاهی سطحی پشت گوش انداخته می شود، تا محیط دانشگاهی رفته رفته تبدیل به فضایی برای رقابت میان ظواهر و نوع پوشش و آرایش دانشجویان شود.
بدون شک عدم دقت و رعایت در رفت آمد افراد غیر دانشگاهی و دانشجو در محیط علمی دانشگاه آزاد میانه دیگر مسئله ای است که در طی سالیان گذشته همواره با بی توجهی و بی برنامه گی مسئولین این واحد دانشگاهی همراه بوده است، موضوعی که بر ترویج و گسترش برخی ناهنجاری ها و مزاحمت به دانشجویان افزوده و عملاً محیط کاملا آموزشی و فرهنگی را تبدیل به مکانی ناامن برای دانشجویان کرده است.
اگر بخواهیم برای این موضوع مثالی بیاوریم می توانیم به نصب برخی از تابلوهای هشدار دهنده در ورودی بسیاری از واحد های دانشگاهی سراسر کشور داشته باشیم که ورود افراد غیر دانشجو را به محیط دانشگاهی منع کرده است، حال اگر این موضوع یک قانون کلی است چرا در دانشگاه آزاد میانه اجرایی نمی شود؟! و یا اینکه اگر این مسئله سلیقه ای بوده چرا با وجود توزیع کارت های الکترونیکی دانشجویی، باز مسئولین امر در فراهم نمودن امکانات و وسایل زیر ساختی در اجرایی کردن این طرح به منظور نظارت بر ورود و خروج افراد سهل انگاری می کنند!
آیا غیر از این است که رفت و آمد افراد غیر دانشجو در محیط دانشگاه، عملاً فضای سبز و محوطه این مرکز علمی را تبدیل به پارکی برای تفریح و وقت گذرانی عده ای از جوانان علاقه مند برای حضور در چنین محیط های مخطلی دانشجویی کرده است؟
از هر آنچه که بگذریم نباید فراموش کرد در آستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی حساسیت بر نوع رفتار وعملکرد مسئولین دانشگاهی بسیار زیادتر خواهد بود و هر گونه اقدام سیاسی در جهت منافع نمایندگان مجلس می تواند تبدیل به مطلبه ای اساسی از سوی دانشجویان به شمار آید، چرا که مطمعناً چشمان تیز بین دانشجویان فعال و رسانه ها با رصد چنین تحرکاتی بدون لحاظ هیچ گونه ترس و واهمه ای از صاحبان قدرت و ثروت در جامعه در جهت شفاف سازی و انعکاس آن مسائل در فضای رسانه ای اقدام خواهند نمود.
