((حکایت یک دست و چند هندوانه))
خیلی تمایل داشتم این نوشته ها را بگذارم در زمان انتخابات منتشر کنم اما
ترس از متهم شدن به تخریب بر آنم داشت تا امروز چند سطری هر چند مختصر
بنویسم.
با نگاهی به لیست احتمالی اعلام شده از کاندیدهای این دوره مجلس شورای
اسلامی و همچنین دیدن سوابق و برنامه ها و تبلیغات زود هنگام این عزیزان،
این سوال در ذهن شهروندی مان شکل می بندد که این نمایندگی و کرسی سبز
مجلس چه منافعی با خود به همراه دارد که چند ماه مانده، با برپایی جلسات
و نشست ها دست به دامن شعارها و وعده هایی میشوند که در حیطه و اختیارات
یک نماینده نبوده و نیست!
مشکل بیکاری جوانان شهر معضل حمل و نقل و راهها- زشت بودن نمای شهری-عدم
عدالت در خدمات به شهروندان -ایجاد کارخانجات آنچنانی و هزار و یک وعده ی
بیشماری که کاندیدهای احتمالی از هم اکنون اعلام می کنند و این سوال
برایمان ایجاد می گردد که این بزرگواران تا حال کجا بودند که یک شبه به
عنوان ناجی پا به میدان انتخابات گذاشته اند و همگی در همه ی زمینه ها و
تخصص ها اظهار نظر می کنند.
و نقطه جالب اینکه برنامه و وعده های همه این عزیزان مشابه هم هست و
ذائقه شهروندان را خوب میدانند چیست و هیچ کدام هم در این جلسات به محدود
بودن تخصص و اطلاعات خود اشاره ای نمی کنند.
حکایت این کاندیدهای احتمالی، حکایت((حکایت یک دست و چند هندوانه)) است.
کاندیدهای احتمالی که، این روزها به همه لبخند می زنند
. به همه حق می دهند. بیشتر شنونده هستند تا گوینده. از شنیدن درد دل
شهروندان به فکر عمیق فرو می روند. به همه تلفن ها جواب می دهند و طوری
وانمود می کنند که ،دردشان همه خدمت است و بس.
با این اوصاف وظیفه است به سهم خود برای آگاه سازی جهت یک انتخاب درست در
این شهر پا پیش بگذاریم تا خدای ناکرده فردای انتخابات پشیمانی نصیب مان
نگردد.
والسلام.
