شعر جدیدی از اسلام عزتی (داهی بئل باغلاماغ اولمور بو نماینده لره)
داهی بئل باغلاماغ اولمور بو نماینده لره
چند روز قبل که بر حسب قصد و نیّت چندین هفته ای، بالاخره برای کوهروی با پای پیاده دل به جاده میانه سپرده و در این میان هنوز دقایقی از نخستین قدمهایم نگذشته بود، ناگهان ماشینی پیش پایم ترمز و مرا سوار کرد. راننده اهل تبریز که در همان نگاه اول بسیار خوش مشرب بنظرم آمد، راهی پایتخت بود. در طول مسیر گرم سخن و لابلای درددلها حرف به عدم گذر اتوبان از میانه رسیده بود، که خیلی اتفاقی سر کلام به سمت نمایندگان وقت و امروز میانه رفت، که فلانی ها کاری در این خصوص برای شهرشان انجام ندادند.
علی ای حال اگرچه حرف از اتوبان بسیار کهنه شده و کنون با کلام هیچ دردی از دردها را نتوان درمان کرد، اما چه کنم که ذهن مشوّش و طبع شعرم دوباره گل کرد و این شعر چنین از دل بر زبانم جاری شد...
تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
شهریمی کند ائلیوب ظلمیله ظالیم اوتوبان چوخ زاماندی آپاریپ خواب و خیالیم اوتوبان
نینه میشدوق سنه ظالیم، الی قوینوندا قالاغ اوخشور آواره لره اهل و عیالیم اوتوبان
حیف اولا شهریمیزه قالدی ائلینن آرالی بونا خاطیر توتولوبدور گینه حالیم اوتوبان
ریشهء صنعتی کندیمده عجب کوور ائله دون * لانه سیز قوش کیمی سیندی پر و بالیم اوتوبان
اولمادی مهر و محبت سنی چکسین یوخونا سن کیمی نامیزده یوخدی وصالیم اوتوبان
هر طرفدن یولومی سالدون اوزاق وا اسه فا بیرده دوشمز الیمه جاه و جلالیم اوتوبان
داهی بل باغلاماق اولمور بو نماینده لره له لنوب چشمه ده دای آب زلالیم اوتوبان
نچه ایلدور سووشوبدور بئله بیر فاجعه دن گنیه ده تازه لنوب درد و ملالیم اوتوبان
دئدیم کی (عزتی یم) پوزدی منی غصه سوزی اولدی پنهان غم ایچینده بو جمالیم اوتوبان
