میانه چگونه می تواند مقصد گردشگری شود؟(قافلان - مطلب شماره ی پنج)
بکارگیری دستورالعمل های جهانی گردشگری در سطح شهرستان میانه
فعالیت های اقتصادی دنیای امروز به ناچار با بهره گیری از محیط زیست ، منابع طبیعی و انسانی علاوه بر اینکه در تلاشند سود بیشتری کسب کنند درصدد کاستن زیان های خود نیز هستند. یکی از عوامل مهم در مدیریت منابع ارائه راه حل هایی در قالب قوانین خاص و مسئولانه در قبال منابع مورد استفاده می باشد.گردشگری نیز یکی از این فعالیت مهم اقتصادی است که در دهه های هفتاد و هشتاد میلادی رشد فزاینده ای داشته که تا بدین روز ادامه دارد. فعالیت های گردشگری علاوه بر منافعی که برای ملل دارد باعث آسیب هایی به جامعه، فرهنگ و محیط زیست شده بود از همین رو سازمان جهانی گردشگری برای احترام به این منابع چه انسانی چه طبیعی با ارائه ی کدهای اخلاقی گردشگری و تشکیل کمیته کداخلاقی که ایران نیز عضو آن است درصدد ترویج گردشگری مسئولانه برآمد. امروزه بدون توجه به این کدها و اصول اخلاقی نمی توان کارایی اثر بخش گردشگری را مد نظر قرار داد.
در سال 1999 کمیته کدهای اخلاقی گردشگری باهدف هدایت متولیان این صنعت ،سرمایه گزاران و متخصصان گردشگری و هم چنین حکومت های داخلی و مرکزی شیوه ای مهم از فراگیری آداب مسافرت و حقوق جامعه میزبان و میهمان را در قالب دستور العمل هایی که با نام ethics معروف شد به کشور های عضو در جهت بکار بردن آن سطوح مدیریتی خود ارائه نمود.نظامنامه ی این دستورالعمل ها با فراخوانی در سطح بین المللی در استانبول ترکیه به تصویب رسید که دقیقا دوسال پس از آن کمیته نظامنامه ی کدهای اخلاقی تشکیل شد.
از آن جا که کشورمان ایران نیز در این کمیته عضویت رسمی دارد بهره گیری از این دستورالعمل ها و کدها می تواند کمک شایانی در امر توسعه ی مسئولانه و پایدار گردشگری داشته باشد. همانطور که در مقالات قبل اشاره شده بود برنامه ریزی صنعت گردشگری بهتر است در سطح منطقه ای اجرا شود تا اثرات کلان آن را در کشور بصورت روزافزون مشاهده کنیم.
کدهای اخلاقی گردشگری دارای ده ماده می باشد که دریک طرح مشخص و قابل اجرا در سطح منطقه ای جهت استفاده ی مسئولان شهری در قالب برنامه ریزی توسعه گردشگری ارائه خواهد شد. ده ماده ی کدهای جهانی گردشگری به شرح ذیل می باشد:
ماده اول: شناخت متقابل و احترام بین مردم و جوامع
ماده دوم: گردشگری به عنوان وسیله‌ای برای شکوفایی انفرادی و اجتماعی
ماده سوم: گردشگری به عنوان یکی از عوامل توسعه پایدار
ماده چهارم: جایگاه میراث فرهنگی در گردشگری و نکات مورد توجه در بهبود آن
ماده پنجم: گردشگری به عنوان یک فعالیت سودمند برای کشورهای میزبان و جوامع محلی
ماده ششم: تعهدات گروه‌های ذینفع در توسعه گردشگری
ماده هفتم: حقوق گردشگران
ماده هشتم: آزادی گردشگران در جابجایی
ماده نهم: حقوق کارکنان و کارآفرینان در صنعت گردشگری
ماده دهم: اجرای اصول قوانین اخلاقی جهانی برای گردشگری
در مطلب شماره ی بعدی هفته نامه قافلان برنامه ریزی درباره ی روند چگونگی شناخت متقابل و احترام بین مردم و جوامع درقالب یک سیستم مدون برای شهرستان میانه ارائه می شود.
