لای لای میانام
روز تاسوعا یکی از بهترین دوستامونو از دست دادیم.مرگ دست خداست.درسته،ماهم مسئولیتایی داریم که باید انجام بدیم.باید شرایطی ایجاد کنیم که چنین اتفاقایی پیش نیاد بعد اگه مرگم سراغ کسی اومد اونوقت میشه گفت دست خدا بود از دست ما کاری بر نمی اومد.
پزشک اورژانس ما انترنه که نمی تونست شیلنگ اکسیژن رو به نای وصل کنه، سی تی اسکن اورژانسمون آخره یه هزار تو هست که مسیر صعب العبوری ام داره و سی تی اسکن با ضربه ی مشت اپراتور کار میکنه. بیمارستانمون واسه 185000 نفر میانه ای دو تخت ICU داره اونم تو بخش زنان که چون تهویه ام نداشت پنجره رو باز میکردن(تو این سرما مریض هم تو کما)دماسنج و کلار گردن و بعضی قرص هارو هم نداشتیم که از داروخونه های شهر تهیه کردیم .
.
.
جالبه بدونید کل دستگاه MRI استان تهران برابر با کل دستگاه MRI کشور انگلیسه.سهم شهر ما چند تاست؟؟؟اگه توان خرید نداریم اینم نمیتونیم یکی جذب کنیم ؟؟؟ آزمایشات و عکسهایی که تو میانه گرفته میشه هیچ استانی قبول نداره (به علت خطای جواب) که بارها شاهدش بودیم. به نظرتون انصافه این همه مشکل و بیخیال شیم و بگیم مرگ دست خداست؟؟؟
برخورداری از خدمات بهداشتی درمانی مراقبتهای پزشکی حقی است همگانی،ایجاد امکانات عادلانه برای همه در تمام زمینه ها وبرخورداری از حقوق یکسان حق هر شهروند است که در قانون اساسی ذکر شده. وقتی مای شهروند حقوقمون رو ندونیم و از مسئولین شهر مطالبه نکنیم وظعمون میشه این.
.
.
.
راستی...باید همه داغ عزیزشو ببیننه تا بدونه وضعیت درمانی شهر چطوره؟؟؟
