استاد علی اصغر بهاری

خلاصه : علی اصغر بهاری ،هنرمند چیره دست و بزرگوار ساز اصیل و پر قدمت کمانچه است . او بی هیچ گزافه گویی و اغراق درعرصه موسیقی اصیل و سنتی ابران صاحب سهمی و الاو حضوری موثر و پر باردارد . وی راباید درردیف معدود استادانی شناخت که از همان آغاز دوستی و زندگی با موسیقی ایرانی ، حریم پرحرمت موسیقی سنتی را جانانه و از سر شوریدگی و اخلاص تمام پاس داشت و به گواه کارنامه بیش از نیم قرن ارادت و عشق دراعتلای موسیقی اصیل ایرانی خدمات شایانی کرده است . اوقات زندگی بهاری با تعلیم آواز به تنی چند از شاگردان می گذرد .وی معدودی شاگردانی هم در زمینه تعلیم کمانچه دارد .
 گروه : هنر
 رشته : موسیقی
 والدین و انساب : علی اصغربهاری درسال 1284 درشهر میانه متولد شد . پدر وی نوازنده قره نی بود .
اوضاع اجتماعی و شرایط زندگی : علی اصغر بهاری با صدای ساز پدرو نوای نی لبک عمو ،کودکی را طی کرد . گوشهایش از همان دوران طفولیت مالامال از نوای ساز بود . عمر تابستان که سر آمد ، با پدرو عمو و اهل خانه کوچ می کرد ند به باغ دزاشیب . او ده ساله بود که پدربزرگ به او تعلیم کمانچه داد . بعد ازمدتی ،علی اصغر پدرش رااز دست داد . پدربزرگ الحق درتعلیم وی مایه تمام گذاشت . مادرش نیز دراین میان شوق و ذوق فروانی نشان می داد وحمایت وایثار بی دریغ ارزانی می کرد و دایی هایش نیز برای او سنگ تمام گذاشتند .
تحصیلات رسمی و حرفه ای : علی اصغر بهاری به دلیال حمایت وتعلیم پدربزرگ ،دایی هایش و مادرش نوازندگی کمانچه را یاد گرفت . طوری که او در چهارده سالگی به طور منظم کامل ساز می زد.
استادان و مربیان : شاید بتوان اولین علی اصغر بهاری را پدربزرگش ،میرزا علیخان دانست . او بود که به علی اصغر نواختن کمانچه رایاد داده است . علی اصغر بعدا به گروه ارکستر ابراهیم خان منصوری پیوسته و کمانچه می زد .
وقایع میانسالی : علی اصغربهاری هنگامی که جذب گروه ارکستر ابراهیم خان منصوری گردید با کسانی همچون حسن خان اصفهانی همکارو همدوره بود . او همچنین بامشیر همایون شهردار، حسین یاحقی ،ابوالحسن صبا ،روح الله خالقی همکارو همدوره بوده است . از دیگر دوستان وی ،نورعلیخان برومند ، استاد عبادی ، مرحوم شهناری بودند . بهار ی با علی اکبر خان شهنازی ومحمود تاج بخش نیز دوست و همدوره بوده است و همچنین با قوامی و تجویدی.
مشاغل و سمتهای مورد تصدی : علی اصغر بهاری از سال 1332 دررادیو مشغول به فعالیت شد .وی روزهای دوشنبه دررایو باکمانچه تکنوازی می کرد . او توانست صدای ساز کمانچه راطنین انداز کرده و این ساز را احیا نماید . بهاری به کمک روح الله خالقی توانست درهنرستان موسیقی کلاس تعلیم کمانچه دایر نماید وبدین گونه کمانچه را سازی عمومی و کارآمد معرفی کرد . بهاری درتلویزیون نیز هفته ای یک نوبت به تکنوازی کمانچه می پرداخت . او بعدا دردانشگاه تهران به تدریس وتعلیم کمانچه پرداخت . وی سپس درمرکز حفظ و اشاعه موسیقی ایرانی و همچنین درمکتب صبا به فعالیت پرداخته است .
آرا و گرایشهای خاص : علی اصغر بهاری موسیقی اصیل رانوعی عبادت خالق می داند . اصلارسیدن به مرتبه استادی درهنر ،کار چندان سهل وآسانی نیست . ریاضت و خود ساختگی طلب می کند . آدم باید خیلی با خدا رابطه داشته باشد ،خیلی خالص باشد تا به مقام و مرتبه استادی برسد . با یک سال و دوسال تمرین و چند سطرنت خواندن، آدم به چنین مقامی نمی رسد . بهاری می افزاید که بعد از هفتاد و پنج سال دوستی و مصاحبت باساز ،شرم دارم استاد صدایم کنند . او درمورد ساز کمانچه نقل می کند که «کمانچه جز و چهار ساز اصیل و پرقدمت موسیقی سنتی ما است . مادرموسیقی ایرانی چهار ساز اصلی داریم ،تار ،کمانچه ،سنتورونی. تارو کمانچه دراین میان همیشه با هم بوده اند .یکی مکمل دیگری .مابقی بعدها آمده اند . از قرار ،طول عمر کمانچه به زمان خسرو پرویز می رسد . کمانچه تنها سازی است که هیچ کم و کسری ندارد .همان طور که تار ،مقامی ودستگاهی نیست که با کمانچه نتوان نواخت . همین ویلون را هم از روی کمانچه ساخته اند . این را هم بگویم که کمانچه سوای ایران درشرقو غرب از گذشته های دوررایج بوده است . با همین نام و همین قالب و هیبت .