نامه امام خمینی به حاج آقای نیری جهت مهاجرت به میانه/
|
بسمه تعالی
حضرت مستطاب حجتالاسلام آقای حاج شیخ هادی نیری ـ دامت برکاته
امید است وجود محترم عالی از بلیات محفوظ و همواره به انجام وظایف الهی مشغول باشید. ضمناً شنیده شد که جنابعالی به شهر مقدس قم مهاجرت نموده و قصد توقف در این شهر را دارید، لکن با توجه به وضع منطقه و حساسیت زمان و علاقۀ اهالی محترم شهر میانه به بازگشت آن جناب، لازم است مجدداً بدان شهر مراجعت نموده و کماکان به اصلاح امور اجتماعی و مذهبی مشغول شوید. بدیهی است که با مراجعت سرکار، اهالی محترم نیز از ارشادات و راهنماییهای آن جناب بهرهمند شده و قدردان وجود آن جناب خواهند بود. از خدای تعالی موفقیت همگان را در راه خدمت به اسلام و مسلمین خواستارم. والسلام علیکم و رحمةاللّه و برکاته.
تاریخ 12 شعبانالمعظم 99
روحاللّه الموسوی الخمینی
|
|||
|
|||
نکتهأی که میخواهم بار دیگر بر آن تأکید کنم این است که قبل از پیروزی انقلاب وجود آقای حاج شیخ هادی نیری خیلی مؤثر بود؛ زیرا ما در مردم مانند ایشان آن گونه که باید و شاید نفوذ نداشتیم. آقای امام جمعه میانه هم همان طور که به ما قول داده بود، انصافا در دوران مبارزات تا پیروزی انقلاب، در هنگام گرفتاریهای روحانیت خیلی نقش مؤثری داشتند. به عنوان نمونه، ظاهرا یکی از آقایان طلبه داخل دادگستری به یک بازپرسی یک سیلی زده بود. آنها نیز انتظار داشتند که آقای حاج شیخ هادی بیاید و عذرخواهی کند و به این راحتیها دست از سر این آقای طلبه بر نمیداشتند. آقای امام جمعه میانه گفته بود من این قضیه را حل میکنم. ایشان رفت و یک مهمانی تشکیل داد. رئیس دادگستری را با آن بازپرس و آقای حاج شیخ هادی را هم با آن آقای طلبه دعوت نمود و همانجا قضیه را تمام کرد. میخواهم بگویم که ایشان حرکتهای عاقلانهأی میکرد که هم به نفع انقلاب بود و هم به نفع روحانیت. |