CNG کمربندی؛ تعطیلی یا پرت امکانات؟!
حکایت تکراری تعطیلی جایگاه CNG کمربندی همانند داستان هزاران درد بی درمان میانه و میانه ایهاست
داستان آب شرب گرمی چای، دستگاه MRI بیمارستان خاتم، داستان گسترش فضای سبز و داستان کهنه و پوسیده ی آسفالت کوچه و خیابان که همگی قرار است بزودی و با نامه نگاری ها و نصب بنرهای نمایشی حل شود!
تعطیلی جایگاه CNG کمربندی ، یعنی استفاده بیش از حد استاندارد از جایگاه های دیگر و نتیجتاً خرابی و تعطیلی آنها، یعنی بی استفاده ماندن زمین و تجهیزاتی که هزینه ی قابل توجهی برای احداث آن صرف شده است.
این جایگاه قریب به شاید 3 ماه است که تعطیل می باشد و ما شاهد صف های طولانی و انتظارهای ساعتی در جایگاه های دیگر هستیم.
همواره ایجاد یک امکان ابتدای بهره مندی از آن است که مهم تر از آن، اصل توانایی مدیریت و بهره برداری لازم، کافی و صحیح از امکان مهیا شده می باشد. جایگاه CNG واقع در کمربندی هم از جمله امکاناتی است که جز نیازهای ردیف بالا به شمار می رود اما تا جایی که به یاد داریم از روزهای آغاز شروع بکار به طور میانگین دست کم هر ماه سه مرتبه شاهد خرابی و تعطیلی آن بوده ایم.
اگر بنا به راه اندازی مجدد این جایگاه باشد به نظر می رسد بازه ی 3 ماهه زمان کافی برای حتی جمع آوری و نصب تجهیزات بروز تر بوده است چه رسد به تعمیرات جزئی! و اگر هم بنا بر تعطیلی دائمی آن باشد که می توان بجای جایگاه CNG امکانات دیگری در آن منطقه برای ساکنین محل یا حتی الحاق زمین آن به کمربندی برای گسترش ایجاد کرد تا لااقل شهر دچار پرت امکانات نشود!
که در این صورت اطاله ی روند فعلی و بدون نتیجه ماندن آن کاری بیهوده بنظر می رسد.