- ارسال کننده: فراز احمدی تاریخ: ۹۲/۰۶/۰۱

آقای شهردار؛ آیا این رواست؟

آقای شهردار تقدیر از کارگران و زحمتشکان، آن هم بر روی کف اتاق اجلاس بر حق کارگران رواست؟

چند روز پیش مطلبی تحت عنوان "دوربین خبرساز((دیدار شهردار با کارگران شهرداری))" درج شده بود که موضوع آن بر می گشت به 10، 12 روز پیش یعنی اواخر ماه مبارک رمضان که بی هیچ منطق و مناسبتی خبر آن تازه در سایت ها منتشر می شد! با در نظر گرفتن فاصله ی زمانی آن، این مطلب افکار عمومی را سوق می دهد به موضوعات روز روی کار آمدن شورا جدید و نتیجتاً انتخاب شهردار!

البته جواب برخی سوالات نظیر چرایی حضور اتفاقی نگارنده!(به گفته ی خودش) در شهرداری که مقارن با جلسه ی از پیش تعیین شده بوده، تبلیغاتی بودن آن متن و عکسها و باز طبق روال همیشه و انتظارات موجود، تعریف های آبکی وی از مسئولین را به"عاقلان دانند" وا می گذاریم و با گذر از این شیطنت های خبری می رسیم به امر تقدیر شهردار از زحمتکشان شهرداری، زحمتکشانی که اگر نهادی بخواهد به آنها هویت ببخشد آن نهاد شهرداری است. اگر شهرداری نیز به پرسنل زحمتکش خود هویت ندهد از دیگر نهادها چه می توان انتظار داشت؟

وقتی تصاویر این مطلب را نگاه می کنیم تازه می فهمیم که خبری از هویت بخشیدن به این انسان های شریف و زحمتکش در میان نیست، زحمتکشانی که برای تقدیر شدن نیز باید در کف سالن اجلاس نشسته یا ایستاده گوش به حرف ها و شعار ها دهند.

نویسنده ی مطلب مورد نظر در جایی از این مطلب نوشته: "بله اینجا اتاق اجلاس شهرداری میانه است ولی این بار مهمانان این اتاق کسانی هستند که بوسیدن دستشان را پیامبر(ص) کلید جنت دانست و بجای کت و شلوار ؛بوق و کرنا؛ صداقت و صافی این دوستان صفا بخش مجلس بود" و صحنه های شرح شده را می نگرد و در کمال بی انصافی و بی عدالتی هر چه در توان دارد اقدام شهرداری را بزرگ و بزرگ تر از آنچه هست نشان می دهد.

درست است که این اقدام شهردار محترم قابل تقدیر است ولی نحوه ی تقدیر آن جای سوال دارد! در این شهر جای بزرگ تری برای برگزاری این تقدیرها نیست؟ یا باید افراد حتماً رئیس و رؤسا باشند تا لایق چنین محل هایی شوند؟

 

چه می شود گفت وقتی تقدیرها هم بوی منت می دهد!

آقای شهردار؛

آقای شهردار؛

آقای شهردار؛

1
2
1 2