همیشه جاده میپیچه؟!
به نام خدای مهربان
اگه میخواین ببینین واقعا کدوم میپیچه و کدوم نمیپیچه تا آخر این ماجرا با من همراه بشین ! ...
صبح زود برای انجام کاری میخواستم با اتوبوس برم تبریز ولی از شانسم ساعت گوشی خواب موند و مسلما من هم خواب موندم و نیم ساعت دیرتر پاشدم و 6 و نیم صبح مجبور شدم سوار بر سواری های کنار ترمینال قدیم و راهی تبریز بشم ...
بسم الله و راننده حرکت کرد ...
ضبط صوت ماشین داشت میخوند و ما نیز از ابیات فاخر آن بهره مند بودیم ...
از آنجا که من جلو ننشسته بودم و سمت راستم منظره ای نبود و روبروم کله ی مانند آفتاب و پس گردن چین و چروک خورده ی راننده بود، لاجرم سمت چپ را نظاره گر شدم ...
دو تا تونل رد کردیم که متوجه شدیم راننده ی محترم چون احتمال میدادند که مسابقات فرمول یک به دلیل اعتراضات مردم بحرین اونجا برگزار نشه و ممکنه ایران این میزبانی رو بعهده بگیره داره تمرین میکنه !
اینجا بود که آقایی که جلو نشسته بود صورتشو سمت راننده برگردوند و با کمی مکث ، آروم به راننده گفت : " آقا شما چند وقته راننده ای؟ "
- ده سالی میشه
- تو همین جاده؟
آقا تا اینو گفت زخمهاش سر باز کرد و شروع کرد ...
- قبلا که اتوبان نبود مسافرایی برای شهرهای دیگه هم میفتاد که میبردم ولی بی عرضگی مسئولین و افتادن اتوبان از جای دیگه و زلزله ی پاکستان و سونامی ژاپن و ... باعث شد تا مسافر گیر نیاد و فقط سمت تبریز کار کنم .
آقا جلووه موقتاً ساکت شد .
دقایقی من داشتم موهامو تو سر آقای راننده شونه میکردم که بازم آقا جلووه به راننده گفت : " سخت نیست ماشینو یه دستی میرونی؟ "
- نه ! من اینجوری عادت کردم . مگه میشه ماشینو دو دستی روند؟ الان دیگه فرمون ماشینا هیدرولیکه و راحت میچرخه . پیکان نیست که سوار فرمون بشم و با چرخوندش قلنجم بشکنه !
هر از گاهی خطوط منقطع که میشد میومد سمت راست !
ولی در کل همش ماشین سمت چپ جاده بود و من هم یاد بازی Need For Speed افتادم چون راننده با جا خالی دادن از سواری معمولی 5 امتیاز ، کامیون ، 10 امتیاز ، اتوبوس و تریلی 15 امتیاز و نیسان آبی و قرمز به ترتیب 50 و 100 امتیاز منظور میکردم و اگه سالم به تبریز میرسیدم High Score ایشونو به ثبت میرسوندم !
اونجایی که راننده هایی که شاخ به شاخ میومدند چراغ میزندند و راننده هم براشون دست بلند میکرد مطمئن شدم راست میگه این بابا بیش از 10 ساله که تو این مسیر راننده هست و همه میشناسنش !
البته ناگفته نماند که هر از گاهی هم ذکر زیبای آیة الکرسی بر زبانها جاری میشد و بنده به پای خدا افتاده بودم که خدای خوب و مهربون من اون نمازارو که نخوندمو ببخش !
خلاصه بعد از ساعاتی سالم به مقصد رسیدیم ولی من ایمان آوردم که عامل اصلی تصادفات جاده ای فقط راه نامناسب نیست و یکی از اصلی ترین دلایل تصادفات رانندگی بی ملاحظگی رانندگان هست که خودشونو تافته ی جدابافته میدونن و فکر میکنن تصادف و اتفاق فقط مختص دیگران هست .
شاد و موفق و پیروز باشید .
رضا امامی
18 اردیبهشت 92
