- ارسال کننده: احمدپورترکمانی یاور تاریخ: ۹۲/۰۱/۱۰
در جواب سوال مهرداد نجفلویی (ایستگاه)
در جواب سوال مهرداد نجفلویی (ایستگاه)
یاور احمدپور ترکمانی
همیشه این یک اصل است که نوع انسان یک مسئله داشته و ان هم مسئله «بقاء» است. مسئله زنده ماندن، سرزنده ماندن، و پیدا کردن راه حل. با توجه به منابعی که در اختیار داشته و شرایط متفاوتی که با آن مواجه بوده، راه حل هایی را انتخاب کرده است. اگر از نظر رانندگان (البته اکثریت آنها) این محل (چهارراه) ناکارا بود، جایگزینش می کردند. اگر رانندگان به حضور در این محل دوام می بخشند حتما دستاوردهای انتظاری را برای آنها داشته است. زمانی که ایستگاه در ترمینال قدیم بود اساسی ترین گله اکثریت رانندگان، ربودن مسافران توسط تعدادی از رانندگان بود که خارج از نوبت و از محل چهار راه (همان جایی که اکنون مستقر هستند) عمل ربودن انجام می شد. هم اکنون حضور رانندگان در محل چهار راه (محلی که اگثریت مردم از این محل عبور می کنند) زمینه ربودن مسافران توسط تعداد معدودی از رانندگان را به کمترین حد خود رساننده و زمینه رفاه اکثریت رانندگان را فراهم دیده است.
اما اگر مسافران از محل مزبور ناراحتند باید بتوانند بر اساس قدرت چانه زنی و مشارکت با دیگران، زمینه انتقال ایستگاه را فراهم آورند.
