در پاسخ آقای مختاری و ترسیم رقابت سالم و کارآمد اجتماعی بین نمایندگان محترم
در پاسخ آقای مختاری و ترسیم رقابت سالم و کارآمد اجتماعی بین نمایندگان محترم
یاور احمدپور ترکمانی
پاسخ اقای مختاری: در مورد سندی که خواسته بودید باید حضور عزیز عرض کنم که اولا در خیلی از مواقع پیگیر امورات توسط مهندس و تا حدی که ممکن باشد بدون نامه و از طریق تماس تلفنی است و اگر سندی از مهندس خواسته شود ممکن است وجود نداشته باشد. همین جلسه دو روز قبل مهندس حسینی در روستای خواجه غیاث ترکمنچای را اگر مثال بزنم شما می توانید از ریاست شورای بخش ترکمنچای، جناب اقای وکیلی، بپرسید که دو مورد از مسائل و مشکلات عمده روستاهای اطراف را مگر مهندس با تماس تلفنی حل و فصل نکرد؟ در مورد حل این مشکلات بدست حسینی هیچ سندی وجود ندارد. نکته در اینجاست که اگر بنده با قیچی در روز افتتاح پروژه، حاضر باشم باید مدعی حل مسائل باشم یا اینکه مهندس حلال مشکلات بوده است؟ در ثانی، نوشته بنده به این دلیل نبود که کاربران عزیز بدون کم و کاست پذیرای متن بنده باشند. بلکه گزارشی را از مراحل انجام موضوع (واگن های جدید و احداث تعمیرگاه در ایستگاه میانه) اشاره داشته ام و کاربران خودشان می توانند قضاوت و برداشت خود را داشته باشند. لذا عدم اجازه ورود مطلب بنده به صفحه اخبار و صفحه اصلی را شایسته نمی بینم. امید دارم در روزهای اتی مطلب بنده را در دید عموم قرار دهید.
ترسیم رقابت سالم: چه خصوصیاتی باید یک رقابت داشته باشد که بگوییم رقابتی سالم است؟ نکته اول اینکه، رقابت وقتی آغاز می شود، چیزی نیست که فقط در عرصه اجتماعی با آن روبرو باشیم. انسان است و رقابت و مبارزه. انسان در همه عرصه های زندگی خود با کشاکش درونی و رقابت روبرو است. سرشت انسان، عرصه کشش های مختلف اوست. ما و توان های مختلف در ما انسان ها، که ما را به این سو و ان سو می برد. امیال و هوس های ما از یک سمت، و عقل و تفکر ما در سمت دیگر. پس رقابت و مبارزه فقط منحصراً در ساحت اجتماعی آن نیست. این عوامل متفاوت و متضادی که در درون ما هست ما را به تعین بخشیدن به اراده مان، برای رو آوردن به چیزها، برای عمل کردن، برای متوجه شدن و ... به سمتی هدایت می کند. گذشته از این، اگر هدف هایی را داریم که در عرصه اجتماعی امکان تحقق دارد در مواجهه با انسانهای دیگر خواهیم بود. بنابراین همه انسانها برای تحقق اهداف، ولو اهداف شخصی، درگیر تعامل و همزیستی با دیگران هستند هیچ کس نیست که از این کشاکش در امان باشد. پس چه چیزی به اختیار من و شماست؟ ما که موجودی هستیم که پدید امده و در بستر طبیعت و جامعه ناچاریم حرکت کنیم. انچه ما می توانیم در ان اختیار کنیم این است که در میان تعارض ها و مبارزه های مختلفی که برای انسان پیش می اید ببینیم کدام یک ارزشمند تراند؟ کجا می ارزد که وارد این کشمکش بشویم و بیشترین سودمندی و عایدی نصیب اجتماع گردد؟ پس اصل مبارزه لاجرم و انتخاب عرصه مبارزه آزاد است.
شرایط مبارزه و رقابتی که انتهایش کامیابی است به خصوص شرایط مبارزه اجتماعی، اینها است:
اینکه مبارزه و رقابتی می تواند پیروز باشد که هدف دار باشد. در رقابت اجتماعی افراد وقت و نیرو صرف می کنند اما ممکن است هدف خیلی روشن نباشد یا اجتماعاً کارا و ثمربخش نباشد. یعنی ممکن است مردم بعد از تلاش و صرف نیرو، سرمایه، وقت رقابت کنندگان؛ به این برسند که این کارهایی که کردند برای چه بود؟ هدف به اندازه کافی روشن نیست. رقابتی همراه با پیروزی است که هدف روشن و مشخص و ممتاز و پاک داشته باشد یک وقت ارزیابی می کنیم و می بینیم هدف هم روشن و هم مشخص است ولی به لحاظ کارا بودن برای اجتماع ارزش پایینی دارد. در رقابتی ممکن است حاضر باشید برای رسیدن به هدف، سلامتی تان را هم صرف کنید چون هدف ارزش بالا و پاک دارد. پس رقابتی که می تواند موثر باشد و تغییری در عرصه اجتماعی پدید اورد نباید به واسطه رقابت ناسالم را خنثی می کند.
مسئله دیگر روش صحیح رقابت است تناسبی بین روش وهدف مبارزه وجود دارد. اگر روش خوبی انتخاب نکرده باشید رقابت پیروزمندانه بلحاظ کارای اجتماعی صورت نمی گیرد و هدف های اجتماعی به خاطر فردگرایی پس زده می شود.
پس تناسب بین هدف افراد، روش و حتی تاکتیک لازم است وگرنه باز هم هرگونه رقابتی که این شرایط را نداشته باشد اجتماعاً ناکام است و بازنده مردم هستند. حتی وقتی نسبت به شیوه ای که انتخاب کرده اید آگاهی نداشته باشید ممکن است اصلا از هدف دور شوید.