مقام زن در شهر ما
همانطور که می‌دانیم چند روز پیش مصادف بود با 8مارس – روز جهانی زن که تقریبأ در همه جهان این روز را گرامی می‌دارند و باز هم نزدیکی‌های این روز همه به یاد حقوق ضایع شده بانوان و زنان جامعه خود می‌پردازند.
البته هدف از این نوشتار بررسی حق و حقوق بانوان محترم نیست ولی نکته‌ای که می‌خواهم به آن بپردازم مربوط به همین قشر مادران و خواهران شهرمان می‌باشد. همانطور که می‌دانیم در تمامی شهرهای بزرگ و کوچک، خیابان، میدان یا حداقل مجسمه و نمادی برای پاس‌داشت و منزلت بانوان وجود دارد که متأسفانه شهرمان میانه از این امر مستثنی می‌باشد، که خوشبختانه از چند ماه پیش، سازمان محترم شهرداری شروع به طراحی و اجرای پارک و فضای سبزی مخصوص بانوان کرد که این حرکت به خودی خود قابل ستایش و تمجید است.
اما متأسفانه مثل اکثر پروژه‌ها و طرح‌های عمرانی شهرمان، این طرح نیز فعلأ به نتیجه نرسیده است و نزدیک پنج شش ماه است که همینطور بلاتکلیف رها شده است.
بنده اطلاع دقیقی از مشکل و یا مشکلات احتمالی پیش روی اجرای این طرح ندارم ولی سازمان شهرداری و مدیران شهری می‌توانستند با یک برنامه‌ریزی صحیح حداقل آن پارک زیبا و سالم را به صورت مخروبه در نیاورده و این طرح را بعد از حل شدن مشکل یا فراهم شدن اعتبار مالی یا هر چیز دیگری (البته اگر مشکلی باشد) شروع می‌کردند تا حداقل شهروندان می‌تواستند این چند ماه را از آن استفاده کنند.
در این پارک که جنب مدرسه شهید باکری واقع شده است همه روزه شاهد بازی پر شور و نشاط دانش‌آموزان مدارس راهنمایی علامه امینی و شهید باکری، دبستان زینب کبری و پیاده‌روی و استراحت شهروندان مسن در آن بودیم که به لطف این عمل نسنجیده و بدون برنامه مسئولان، همه این عزیزان نزدیک 6 ماه است که از پارک محروم شده‌اند و همسایگان نزدیک آن هم همه روزه با گرد و غبار و گل و لای آن درگیرند.
امیدواریم انشاالله مسئولان محترم هر چه زودتر به این امر رسیدگی فرمایند.
