سینمای بدون نقد، الک و دولک است
در نود و هفتمین شماره هفته نامه قافلان مطلبی با عنوان" آتانازی نوستالوژی جریان ساز یا فولکلور بی ریشه" در قالب نقدی برای فیلم آتانازی ساخته اسماعیل مهریان منتشر شد که هدف اصلی نگارنده، ذکر نقاط قوت و ضعف یک فیلم ساز همشهری بود و همانگونه که از کلمات به کار رفته در این نقد مشخص است، هدفی جز معرفی این فیلمساز جوان و آماتور شهرمان به نظر نمی رسد. ولی متاسفانه همیشه کسانی که عملکرد ضعیفی در حوزه ی فعالیت خود دارند، از مورد سوال قرار گرفتن می ترسند و تلاش می کنند با فرافکنی و انحراف افکارعمومی، پوششی کذایی برای خود و فعالیت هایشان بکشند و بدینسان خود را عاری از خطا و ضعف نشان دهند.
ما معتقدیم که نقد سازنده همواره راهگشای عملکرد مسئولان و افراد بوده و موجب پیشرفت افراد و افزایش راندمان سیستم مورد نقد می شود. ولی صد افسوس که آستانه تحمل برخی افراد آنچنان پایین است که با اولین چالش، سنکوب کرده و قافیه را می بازند و هنر نداشته ی خویش را با زبانی غیر از زبان مورد ادعای خود، جار می زنند. همان کاری که این کارگردان جوان انجام دادند و با انواع اقسام روش های چاله میدانی سعی در تطهیر خود نموده و با توسل بر روشهای منسوخی که در شان یک هنرمند! نیست، شروع به جوسازی کرده و افکار عمومی را به سمتی دیگر معطوف کردند و با تاکید بر این نکته که منتقد، سواد نقد کردن را ندارد، بنابراین نقد ایشان مغرضانه می باشد، برخی عوامل ناآگاه فیلم مذکور را تحریک به ارسال کامنت های تحریک آمیز و توهین آمیز کردند که بنده بنابه وظیفه ذاتی خود در مجموعه ی قافلان، ضمن احساس مسئولیت در قبال تک تک مطالب منتشر شده در نشریه، از جایگاه مدیرمسئولی تنها نشریه شهرستان، وظیفه خود دانستم که پس از سکوت چند هفته ای (که صرفاً بنابه مصلحت و برای بستن این بحث بوده) با انتشار براخی سوابق ارزشمند آقای رضا عباسی اقدم که الحق وجودشان نعمتی برای شهر نخوت زده ی میانه است، غنیمتی گرانبهاست، از حیثیت همکاران زحمتکش خودم دفاع نمایم.
با مراجعه به مطالب منتشر شده از سوی افراد معلوم الحالی که ناآگاهانه این جریان را به انحراف کشانده و بر علیه همکاران بنده کامنت گذاشته اند، این نکته مشخص می شود که آقای مهریان و دوستانشان به جای جواب دادن به انتقاد ما، بر بی سوادی منتقد و عدم آشنایی ایشان به مقوله نقد و نقادی ایراد گرفته بودند که این ناآگاهی آنها جای تاسف بسیار دارد.
بنابراین برای تنویر افکار عمومی و جهت اطلاع این دوستان، برخی از سوابق هنری آقای رضا عباسی اقدم را که در نشریات سراسری و زیر نظر آقای مهدی فخیم زاده کارگران نام آشنا و صاحب سبک سینمای ایران منتشر شده است، را منتشر می کنم تا دوستان دلسوز خوشحال و دوستان مغرض و ناآگاه، روشن شوند. باشدکه هنرمندان شهرمان به این اصل ایمان بیاورند که یکی از وظایف ذاتی هنر، نقد جامعه و رفتار انسانهای آن است. و در نهایت اینکه سینمای بدون نقد، الک و دولک است. چه بخواهیم، چه نخواهیم.
نمونه ای از نفدهایی که توسط آقای عباسی اقدم منتشر شده است.
