نقدی بر مطلب خطری در راه است

بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و نقش گسترده طبقات محروم جامعه در آن، رسیدگی به نقاط محروم وتوسعه این مناطق در اولویت نظام قرار گرفته و در این راستا اقدامات گسترده ای صورت گرفت . تحمیل جنگ هشت ساله از طرف استکبار جهانی در راس آن امریکا و رودرروی جبهه استکبار در مقابل نظام نوپای جمهوری اسلامی و حمایت همه جانبه آنها از این رژیم صدام( به طریق مالی از طرف کشورهای مرتجع عرب و نظامی از طرف قدرتهای بزرگ نظامی دنیا)و بکار گیری انواع سلاحهای مجاز و غیر مجاز از سوی رژیم بعث عراق مانند سلاحهای پیشرفته شوروی سابق همچون تانکهای تی72 و میگهای پیشرفته و هم سلاحهای غربی مانند انواع میراژها و توپهای فرانسوی در نهایت استفاده بی شرمانه این رژیم از سلاح های شیمیایی شاید همه به خاطر جلوگیری از توسعه کشور و الگو شدن آن برای دیگر ملل مسلمان طراحی و به مورد اجرا گذاشته شد. و در این راستا آنها توانستند با به تحلیل بردن نیروها و سرمایه های ملی کشور برای مدتی هر چند کوتاه مانع رشد سریع کشور گردند. اما با پایان جنگ و آغاز بازسازیها همگان شاهدیم که گامهای بسیار بزرگی در راه توسعه و گسترش عدالت اجتماعی برداشته شد. تبدیل روستاهای بزرگ به شهر ، بخش به شهرستان ،‌شهرستان به شهرستان ویژه و ایجاد استانهای جدید همه و همه در راستای تمرکز زدایی دردستور کار دولت قرار گرفته و به یکباره تعداد شهرها از حدود 600 به بیش از دو برابر افزایش پیدا کرده شهرهای جدیدی بوجود آمدند و مردم این مناطق توانستند از مساعدتهای دولت بهره مند گردند. همچنین استانهای جدیدی مانند اردبیل –قزوین –قم –خراسانهای شمالی و جنوبی و....... شکل گرفتند و در هر کدام بخشهای زیادی به شهرستان تبدیل شدند اگر این کار را در جهت توزیع عادلانه ثروت و اداره آسان امور قلمداد کنیم خواهیم دید کار بس عظیمی صورت گرفته است.( در طول تاریخ توسعه شهرنشینی را یکی از عوامل قدرت دولتها به حساب می آورند) در سالهای اخیر و با روی کار امدن دولت دکتر احمدی نژاد هم اقدامات دولت و هم خواستهای مردم رشد فزاینده ای پیدا کرد . سفرهای استانی چندین مرحله ای ریاست محترم جمهور نیز در جهت آشنایی با مشکلات نواحی مختلف کشور و زدودن سایه کریه محرومیت از جای جای ایران اسلامی صورت گرفته و قدمهای بزرگی نیز برداشته شده که اگر کمی با دیده انصاف و بدون در نظر گرفتن تعلقات گروهی به مسئله نگاه کنیم ناچار به تائید آن خواهیم شد. در این راستا از حدود 15 سال قبل همزمان با تبدیل بخشهایی مانند ورزقان و چار اویماق در استان آذربایجان شرقی و بسیاری دیگر در سایر استانها به شهرستان مردم ترکمانچای نیز خواهان ارتقاء بخش به فرمانداری شدند و درخواست هایشان را به طرق مختلف به گوش مسئولین و دولت محترم رساندند. بعنوان نمونه در مسافرت دکتر سبحان الهی استاندار محترم وقت به ترکمانچای یکی از اعضا شورای شهر هنگام بیان مشکلات منطقه با طرح درخواست فرمانداری ضرب المثلی را به این شکل بیان کردند: یاناسان سنی می هوا بیر اولکده ایکی هوا چار اویماق شهرستان اولا ترکمانچای بخش قالا و برای اولین بار آقای مهندس هاشمی نماینده وقت شهرستان مسئله را در مجلس مطرح و دستوری از وزیر کشور مبنی بر رسیدگی با نظر مساعد اخذ نمودند پس از آن جناب آقای مهندس حسینی نیز در دور اول نمایندگی شان تلاشهایی را در این زمینه انجام دادند که جای قدر دانی دارد. با نزدیک شدن به اواخر دولت دهم دولتی که از رنگ و جنس محرومان بوده و تمام تلاش خود را برای رسیدن به حداقل عدالت اجتماعی انجام داده تلاش ها از طرف مردم ترکمانچای و منتخبین شان در شورای اسلامی شهر و در خواست از نمایندگان محترم شهرستان سرعت بیشتری به خود گرفت که نتیجه آن تائید شهرستان ترکمانچای در استانداری محترم ، تعیین چهارچوب آن و ارسال پیشنهاد به وزارت کشور ،موافقت وزارت کشور و کمیسیون مربوطه و ارسال پرونده به هیات محترم دولت در برج چهار همین سال میباشد. حاضرین در امام زاده اسماعیل (ع) میانه هنگام مسافرت دکتر بیگی استاندار محترم و سخنرانی شان در این مکان مقدس شاهد بودند که ایشان در مقابل بعضی از انتقادات مردم که به خاطر گستردگی شهرستان مطرح می شد اعلام نمودند انشاالله با تشکیل شهرستان ترکمانچای در آینده نزدیک بسیاری از مشکلات حل خواهد شد. همزمان با این در سال 91 و طرح شهرستان های ویژه و تصمیم دولت به ارتقا برخی از شهرستان ها به شهرستان ویژه تعدادی از هموطنانمان در شهر میانه به فکر ارتقاء شهرستان به شهرستان ویژه افتاده و قدم هایی را برداشتند . جمع آوری طومار که بنا به نوشته آقایان کبیری و نائبی نزدیک 4000 نفر آنرا امضا کرده بودند یکی از این اقدامات بوده است که به یک باره در سایت صدای میانه مطالبی راجع به آن مطرح شد که "بر سر طومار ما چه آمد" و همان موقع آقایان همدیگر را متهم می کردند که چرا طومار را بدست اهلش ندادیم یا چرا شما خیانت کردید. یا آن دیگری نوشت:ما طومار را به فلان نماینده دادیم که قبول نکردند دیگری نیز قبول نکردند و نهایتاً دادیم دست فلان نماینده و ایشان آنرا به هیات دولت تحویل دادند. بر سر ماجرای طومار آنقدر قلم فرسایی کردند و ماجرا را بزرگ که حساسیت هایی را در ترکمانچای بوجود آورد  که نکند طرح فرمانداری ویژه برای میانه ارتقاء ترکمانچای به فرمانداری را تحت الشعاع قرار داده و زحمات چندین ساله این مردم را بر باد دهد و بدین گونه بود که پای فعالان فضای سایبری ترکمانچای نیز به بحث باز شد و در این آشفته بازار چه مطالبی که نباید ، گفته شد و فضای تاسف باری را بوجود آورد. رفته رفته فضا آرام می شد که اخذ دستور از ریاست محترم جمهور توسط مهندس حسینی نماینده محترم در جهت ارتقاء شهرستان به شهرستان ویژه عاملی شد این تنور داغ تر شده و عده ایی همان را بهانه ایی برای تضعیف حریف خود قرار داده و خواستند دیگری را در موضعی دفاعی قرار دهند . لیکن این عامل طرفداران گروه مقابل را نیز به عکس العمل وادار نموده و بازار چاپ بنر در سطح شهر داغ و داغ تر شد . و کوچک ترین اقدام هر کدام از نماینده های محترم که پی گیری آن از وظایف قانونی شان بوده نیز با بنرهای بزرگ به رخ مردم کشیده شده و خیابان های شهر را مزین نمود. همزمان فعالان فضای سایبری نیز بیکار ننشسته و خواستند به نوعی رقیب را از میدان خارج کنند. جالب این است که در بیشتر این نظرات از طرف میانه ای ها در خواست چندین ساله مردم ترکمنچای مورد بی مهری قرار گرفته و با طرح این موضوع که ممکن است شهرستان شدن ترکمانچای مانعی برای شهرستان ویژه شدن میانه باشد . از ترکمانچایی ها خواسته می شد که موضوع را پی گیری نکنند و بعد از شهرستان ویژه شدن میانه انشاالله آن هم دنبال شود غافل از اینکه میانه در حال حاضر نیز شاخص جمعیتی را ندارد . متاسفانه یا خوشبختانه تعدادی از ترکمانچایی ها نیز خواسته یا ناخواسته در مقام دفاع و پاسخگویی بر آمده و مطالبی را در سایت های مختلف منتشر نمودند. خود حقیر نیز با مطالعه فضای موجود و اختلافات بوجود آمده مطلبی را با عنوان "آیا اختلافات میانه تمام خواهد شد" در سایت میانالی منتشر نموده و با یاد آوری روزهای نخستین انقلاب در خواست نمودم اختلافات سلیقه ای گذشته را کنار گذاشته و در جهت تحقق هر دو تلاش نمائیم. پیرو آن نیز شعری که نه؛ شاید معری را با مضمون "ترکمانچای نیسگیلی" در سایت میانالی منتشر نمودم که اتفاقاً با استقبال خوبی نیز مواجه گردید. اما امروز مطلبی به قلم جناب نائبی با عنوان "خطری در راه است" منتشر شد که قلب هر خواننده منصفی را به درد می آورد. خصوصا در جایی که ایشان مردم ترکمانچای را به دو گروه عاقل و مغفول تقسیم می کنند و بدنبال آن موجی از نظرات غالباً توهین آمیز از هر دو طرف صفحات سایت را پر میکند. بنده نمی دانم چرا ایشان از چنین کلماتی استفاده می کنند شاید :کافر همه را به کیش خود پندارد . ایشان در ابتدای امر اشاره می کنند که اگر هیچ کدام نشود وضع بدتر از این نخواهد شد .سوال می کنم منظورشان از وضع بد چیست آیا ما الان در چه وضع بدی زندگی می کنیم؟ اصلا ما چه موقع از این ضرب المثل استفاده می کنیم. به مودت و دوستی اشاره می کنند اضافه می کنم ما هر دو یکی بوده و در غمها وشادی هایمان شریک بوده و هستیم. زمانی را به یاد می آورم که بدلیل رشادتهای رزمندگان میانه در کربلای 5 رژیم بعث عراق خواست زهر چشمی از میانه ایی ها بگیرد و در چندین نوبت شهر میانه را بمباران و فاجعه تاریخی زینبیه را در کمال وحشی گری بوجود آورد .با وجود اینکه آن حادثه بسیار غمناک بود و تعداد زیادی از دختران معصوم در زینبیه و کودکان مظلوم در ثار الله به شهادت رسیدند اما لحظات بعد از آن نیز بسیار به یاد ماندنی بود کمک مردم به هم اتحاد و همدلی بوجود آمده بین آحاد مردم در این زمان مردم ترکمانچای و روستاهای اطراف پذیرای تعداد زیادی از مردم میانه شدند. که یقین دارم اگر این اتفاق برای ترکمانچای نیز می افتاد مردم میانه از هیچ چیزشان برای کمک دریغ نمی کردند. به خاطر می آورم لحظات شهادت شهید مرتضی حنیفه ایی ،یحیی ابوالقاسم زاده و نوجوان نورانی میانه سید احمد کارگر را. به خاطر می آورم شهید محمد ساقی، سید حسن موسوی و اسکندر خان محمدی و دهها تن از دیگر شهدای میانه را . رزمندگان میانه به خاطر دارند لحظات شهادت شهید علیرضا رهبری ،برادران آذرشب ، و.... از ترکمانچایی ها را . و اگر ما امروز راحت در خانه های خود می نشینیم و می نویسیم، اگر امنیت داریم، اگر دیگر کسی جرأت نمی کند به سرزمین ما ، دین ما و.... چپ چپ نگاه کند همه را مدیون دلاوری ها و جانبازی های شهدا هستیم و الا غیر . در بخشی گریزی به تاریخ گذشته زدین اگر به تاریخ گذشته منطقه نگاه کنیم متوجه خواهیم شد که ترس ترکمانچایی ها خیلی هم بی مورد نیست چرا که قبلاً در اثر غفلت آنها مشابه این قضیه اتفاق افتاده و آن منفک نمودن بیش از 60 روستای آباد از ترکمانچای و الحاق آنها به شهرستانهای همجوار بوده است .شما بودین چه می کردین باز می نشستین تا از این موهبت نظام در جهت آبادانی و پیشرفت منطقه بی بهره بمانید. بنده تأسف می خورم از شما که چنین مطالبی را منتشر و فضای تندی را بوجود می آورید ... و در آخر دست به دامان امام جمعه محترم می شوید که نه بنده بلکه تمامی ترکمانچایی ها به ایشان و پدر شهیدشان ارادت خاصی داشته و داریم. شما بزرگوار فکر می کنید امام جمعه فهیم و آگاه شهرمان به مشکلات منطقه اشرافیت ندارند یا نمی دانند ریشه مشکلات از کجاست ؟ ایشان خود بارها در ملاقاتها و سخنرانی هایشان از مسئولین امر خواستند تا نسبت به حل معضلات و کاستیهای منطقه اقدام نمایند .و با توجه به اینکه بیشترین ارتباط را با مردم دارند بهتر از هر شخص دیگری مسائل مردم را لمس می نمایند. برادر عزیز وظیفه شورای شهر پی گیری امورات است .بیایید فکر کنیم شوراها اقدام نکنند یا با مسئولین ملاقات نکنند آن وقت چه اتفاق می افتد آحاد مردم این کار را خواهند کرد که در آن صورت نه شما و نه کسی دیگر توان کنترل آن را نخواهد داشت در شکل کنونی که عقلایی ترین است مردم به شوراها امید بسته و حرکت اضافی انجام نمیدهند . شما اگر این سد را بردارید شاید سیلی بیاید که قابل کنترل نباشد .در ٱن صورت همه می دانیم که چه کسانی بیشترین بهره را خواهند برد .برادر من دشمنان قسم خورده این مرز و بوم همیشه ما را رصد می کنند مواظب اعمال ،گفتار و نوشته هایمان باشیم. بنده از باب وظیفه دینی امر به معروف و نهی از منکر شما را به ایجاد همبستگی بین آحاد مردم دعوت نموده و در آستانه انتخابات یازدهم ریاست جمهوری از هر گونه اظهار نظر تفرقه افکنانه بر حذر می دارم. که حضرت آقا بانیان تفرقه بین مردم را تا انتخابات، خائن خطاب می کنند. همچنین یاد آور می شوم ترکمانچایی ها هیچ موقع مخالف شهرستان ویژه شدن میانه نیستند . کاری نکنید این اقدام بسیار بزرگ و شیرین دولت در کام مردم تلخ شود. مطمئن باشید هدف دولت خدمتگذار و مسئولین امر و نمایندگان محترم نیز کسب هر دو امتیاز می باشد .اگر قرار است میانه انشاالله فرمانداری ویژه شود خواهد شد و اگر قرار است ترکمانچای فرمانداری شود باز خواهد شد .هیچ کدام منافاتی با دیگری ندارد .هی به گوش مردم نخوانید که اگر آن شود این نخواهد شد یا اگر این بشود آن دیگری نخواهد شد. پس در آستانه بهار انقلاب اسلامی به مردم آیه یاس نخوانده و نگویید که خطری در راه است .بنویسیم انشاالله با عنایات الهی و تلاش مسئولین امر و نمایند گان شایسته شهرستان فرجی در راه است .امید مردم را زنده نگه می دارد امیدشان را به نا امیدی تبدیل نکنیم. اتفاقاً بنده هفته قبل در مطلب کوتاهی نوشتم که : به مردم مژده دهید خبرهای خوشی در راه است. اما جناب مختاری نوشتند که چون کمتر از پنج سطر می باشد قابل طرح در انجمن نیست. از خداوند متعال سعادت همه را خواستارم. دست در دست هم دهیم به مهر میهن خویش را کنیم آباد