مهندس حسینی؛ تا تنور داغ است نان را بچسبانید!
برای مقدمه به این لیست از معروفترین آثار تاریخی شهرستان میانه توجه بفرمایید:
اگر نام "مسجد سنگی ترک" و "بقعه امامزاده اسماعیل (ع)" را بعنوان اماکن مذهبی از لیست فوق خط بزنیم، "پل شهر چای" و "کاروانسرای جمال آباد" تنها آثاری هستند که می توان گفت تا به امروز تقریبا سالم مانده اند!
خب، پل شهر چای که فقط یک پل است و فکر نمی کنم بجز یک تفرجگاه و نقطه دیدنی بتوان استفاده دیگری از ساختمان آن کرد!
(چنان که از پل های معروف اصفهانی هم استفاده ای جز این نمی شود!)
اما در این بین تکلیف کاروانسرای جمال آباد کاملا جداست!
اگر در راهروی های این کاروانسرا قدم زده باشید، شاید به این موضوع فکر کرده اید که می توان از این ساختمان و راهرو ها و حجره های آن استفاده بهتری هم کرد!
من نمی دانم سازمان میراث فرهنگی چه برنامه ای برای این کاروانسرا دارد، و بعد از مرمت چه استفاده ای از آن خواهد کرد.
اما ایده ای که من برای این ساختمان دارم این است که شاید بتوان پس از مرمت، آن را به یک موزه مردم شناسی تبدیل کرد!
نمی دانم! شاید از نظر شما خنده دار باشد! ولی به نظر من هر یک از حجره های این کاروانسرا می تواند دریچه ای باشد به بخشی از گذشته ما! از آداب و رسوم تا پوشاک و نحوه زندگی!
وقتی در بناب ساختمان یک حمام می تواند موزه مردم شناسی شود، چرا در میانه یک کاروانسرا چنین موزه ای نشود؟
اما موضوع اصلی این مطلب اصلا این نیست!
یعنی اصلا قرار نبود راجع به تغییر کاربری کاروانسرای جمال آباد صحبت کنیم!
موضوع مطلب درخواستی از مهندس حسینی بود که البته بی ارتباط با کاروانسرای جمال آباد هم نیست!
همگی می دانیم که در آینده کاربری این کاروانسرا هر چه باشد، تا راه دسترسی مناسب نداشته باشد، تقریبا هیچ ارزشی نخواهد داشت!
مگر چند نفر (مسافر) حاضر خواهند بود برای دیدن یک کاروانسرا 7 کیلومتر از راه اصلی خارج شوند و دوباره 7 کیلومتر برگردند!؟
چیزی که کاروانسرای جمال آباد امروز به آن احتیاج دارد، قرار گرقتنش در کنار راه اصلی است!
آنچه مسلم است این است که نمی توان ساختمان کاروانسرا را برداشت و کنار جاده برد!
ولی اگر نمایندگانمان (و به خصوص مهندس حسینی) تلاش کنند، شاید بتوان راه اصلی را آورد کنار کاروانسرا!
چطور!؟
عرض می کنم!
در روز های گذشته اخباری از دفتر مهندس حسینی منتشر شد مبنی بر دستور رئیس جمهور بر تکمیل هر چه سریع تر بزرگراه میانه - سرچم.
و آنچه تا امروز عملا اجرایی شده تعریض بخش هایی ازجاده 32 در محدوده منطقه قافلانتی است و می شود گفت از نظر اجرایی هنوز کاری در حد فاصل پل دختر تا سرچم انجام نگرفته.
اگر بتوان مسیر جاده را در این محدوده (یعنی از بالش کندی تا سرچم) به طور کلی تغییر داد، آینده شهرستان و بخش کاغذکنان را هم تغییر دادیم!
نقشه زیر پیشنهادی برای این مسیر جدید است؛ مسیری که بالش کندی را مستقیما به سرچم متصل می کند:
همانطور که مشاهده می کنید، این مسیر جدید نه تنها با گذر از کنار کاروانسرای جمال آباد، مشکل راه دسترسی آن را حل می کند، بلکه به واسطه میانبر بودن، فاصله میانه تا سرچم را نیز حدود 10 کیلومتر کمتر می کند!
10 کیلومتر شاید برای یک مسافر فاصله زیادی نباشد، ولی برای میلیون ها مسافری که در طول سال از این جاده تردد خواهند کرد میلیارد ها کیلومتر صرفه جویی در مسافت، میلیاردها ساعت صرفه جویی در زمان، و میلیاردها لیتر صرفه جویی در مصرف سوخت را به ارمغان خواهد داشت که این موضوع می تواند دلیل روشنی برای معقول بودن به صرفه بودن این پیشنهاد از نظر اقتصادی باشد!
علاوه بر آن این راه با احیای جاده فراموش شده ابریشم، می تواند رونق و شکوه را به خطه تاریخی کاغذکنان و روستاهای محروم منقطه باز گرداند.
از نظر فنی هم احداث این جاده بسیار راحت خواهد بود! بیش از 90 درصد از مسیر این جاده (از جمال آباد تا سرچم) از دشت کاغذکنان عبور خواهد که غیر از زیر سازی های معمول تنها به احداث یک پل برای گذر از رود آغکند چایی در حوالی نوروز آباد خواهد داشت.
و در 10 درصد باقی مانده (از بالش کندی تا جمال آباد) به علت وجود ناهمواری و شیب زیاد، احداث جاده نیاز به کار بیشتری خواهد داشت که بعید می دانم با دانش مهندسی امروز کار چندان دشواری باشد!
همانطور که در تصویر بالا که مسیر خط لوله انتقال گاز را در منطقه فوق الذکر نشان می دهد مشخص است، نباید احداث جاده در این قسمت هم کار چندان دشواری باشد!
بنابرین در پایان و بعد از این همه پر حرفی از مهندس حسینی عاجزانه خواهش می کنم تا تنور داغ است نان را بچسبانند و تا دیر نشده با دریافت دستور موافقت این تغییر مسیر از آقای رئیس جمهور آینده شهرستان میانه، بخش کاغذکنان و کاروانسرای جمال آباد را تضمین نمایند.