مسجد جامع ترکمنچای پنجشنبه تاریخ 19/8/91 بوی کربلا داشت
یاور احمدپور ترکمانی
سخن از مبارزه خون و شمشیر در کربلا بود. سخن از مبارزه مستضعفان و مستکبران بود. آقای دکتر مددی، نماینده محترم شهرستان میانه، بعد از اشاره به فلسفه عاشورای حسینی، به ارائه عملکرد خود در چند ماه اخیر پرداخت. در پایان برنامه نیز، اقای حسنی، مداح اهل بیت، صحنه هایی از کربلای آن روز را در برابر چشم همگان آورد. بنده نیز به سهم خود در فضای سایت علاقه مند هستم اشاراتی به فلسفه عاشورای حسینی بر اساس نظریات علمای اسلامی داشته باشم.
زنده ماندن یاد حسین بعد از قرن ها یعنی پیروزی حسین (ع) بر دشمن. قرآن در مبارزه میان مستضعفان و مستکبران، پیروزی نهایی را در نبرد میان این دو گروه، از آن مستضعفان می داند. قرآن در این جهت گیری، در حقیقت جهت سیر ضروری و جبری تاریخ را ارائه می دهد که طبقه ای که خصلت انقلابی دارد در مبارزه پیگیر خود با طبقه ای که به حکم موضع طبقاتی خود خصلت ارتجاعی و کهنه گرایی دارد پیروز می شود و وارث زمین می گردد: «اراده ما بر این است که بر مستضعفان تاریخ منت نهیم و آنان را پیشوا و وارثان زمین قرار دهیم».
این برداشت قرآنی -که تاریخ در جهت پیروزی محرومان و به اسارت رفتگان و استثمار شدگان است- به این دلیل است که خصلت ذاتی استثمارگری، ارتجاع و کهنه گرایی است و این خصلت چون بر ضد سنت تکاملی آفرینش است، لاجرم محکوم به فنا است، و خصلت ذاتی استثمار شدگی، روشنفکری و جنبش و انقلاب است و چون این خصلت هماهنگ با سنت تکاملی آفرینش است لاجرم پیروز است.
