و این قصه تلخ ادامه دارد.
با سلامی دوباره
با کمال افتخار و اندکی تاسف باید گفت که شهر من جزو بیشترین مهاجرت فرست به پایتخت و شهرهای بزرگ می باشد.
شهری که تحصیل کرده های زیادی در خود دارد و بخاطر نبود کار بیشترشان در تقلای رفتن می باشند.
با وجود انگیزه های واضح، ادامه تحصیل جست وجو برای یافتن شغل یا شغلی بهتر- انتقال کسب و کار فرصت سرمایه گذاری و ........
چه می توان گفت؟؟با این منطق و استدلال ها چه برخوردی می توان داشت؟؟حق دارند یا ندارند؟؟
شما کاربر عزیز آیا حتی یک بار هم ایده مهاجرت به ذهنتان خطور نکرده؟
این چیست که همشهری های مرا در توهم رویای خوشبختی به مسلخ می برد؟
موج مهاجرت نیروی کار و جوان شهر هشداری است برای همه مسئولان شهر
ای کاش تا دیرتر نشده کاری انجام شود وگرنه تا هزار سال دیگر هم اوضاع در شهر من به همین منوال باقی خواهد ماند.
