جای خالی یک بحث در نشست نمایندگان با روسای آموزش و پرورش
جای خالی یک بحث در نشست نمایندگان با روسای آموزش و پرورش
یاور احمدپور ترکمانی
یکی از معیارهای اساسی برای توسعه یافتگی یا در حال توسعه بودن کشور، می تواند روان شناسی آموزش در ارتباط با کودکان و نوجوانان، و بخصوص دانش آموزان در
تنها کسانی توانایی ابداع و خلاقیت دارند که شخصیت آن ها در دوران کودکی با مفاهیمی خاص که می تواند حامی نوآوری باشد شکل گرفته باشند. دانش آموزان مدارس اگر تنها تقلید را بیاموزند، اگر چشم گویی را بیاموزند، اگر منفعل بودن و شکل پذیری را بیاموزند، اگر تنها ساکت بودن را بیاموزند، اگر برای مسائل هیچ و پوچ بیاموزند که خطوط قرمزی هست که باید رعایت کنند،
تعلیم معلمان و آموزش آنان برای شناخت عرصه روانشناسی آموزش و تربیت کودکان ضروری است. متاسفانه هر ساله هزینه قابل توجهی برای انجام تحقیقاتی در سطح استان در حوزه آموزش و پرورش تخصیص می یابد که به نظر شخص بنده در انتخاب عناوین و موضوعات تحقیق، اولویتها رعایت نمی شود و اکثر تحقیقات انجام شده هم به لحاظ رعایت اصول نگارش و هم به لحاظ محتوی آنها جای سوال دارد. مثلاً در اکثر تحقیقات انجام شده جای خالی فصل «مبانی نظری» احساس می شود. تا به حال رویه ای هم تنظیم نشده که تحقیقات انجام شده به بحث و نقد گذاشته شود. علارغم تمایل بنده و درخواست حداقل 10 باره از مسئولان پژوهش اداره آموزش و پروش ترکمنچای برای حضور در جلسه ارائه تحقیقی که پارسال انجام شد، هم اکنون نیز منتظر اعلام زمان از سوی این عزیزان هستم.
بند آخر بحث حاضر و ارائه چنین نظری، حاصل تلاش و بررسی شبانه روزی سه ماهه بنده در سال گذشته از تحقیقات آموزش و پرورش می باشد.
در مورد بحث صنعتی شدن نیز که آقای دکتر مددی در جلسه نمایندگان با روسای آموزش وپرورش، مطرح کرده اند، لازم به تاکید است که صنعتی شدن شدیداً امری نهادی و فرهنگی و از همین رو امری تاریخی است و با صنعت در مفهوم تجهیزات و ابزار و فن و سخت افزار خیلی فاصله دارد که به موضوعی دیگر و زمانی دیگر موکول می کنم.
امید توفیق روز افزون برای نمایندگان محترم.
