مزیت شهرک صنعتی برای سرمایه گذاران در شهرک صنعتی ترکمنچای
مزیت شهرک صنعتی برای سرمایه گذاران در شهرک صنعتی ترکمنچای دفتر شورای مشورتی مهندس حسینی
عوامل فضایی- مکانی: مجاورت جغرافیایی در شهرک صنعتی همواره با تخصص یافتگی بخشی در ارتباط است، به گونه ای که مجموعه های مربوط به یک صنعت خاص و مجموعه صنایع و خدمات وابسته آنها در منطقه ای که از نظر فضایی (مکانی) محدود می باشد واقع هستند. مجاورت فضایی (مکانی) دارای تاثیرات مثبت در کاهش هزینه های مبادله و حمل و نقل کالاها است، این تاثیرات مثبت همچنین شامل جریان سریعتر اطلاعات و تماس های رو در روی بیشتر عاملان اقتصادی واقع در یک منطقه می باشد.
از دیگر جنبه های مثبت فضایی (مکانی) در شهرک صنعتی، وجود پیوندهای شهری- روستایی است که به خاطر ایجاد امکان دسترسی به نیروی کار ارزان و انعطاف پذیری دارای تاثیرات مثبت هستند.
عوامل اجتماعی فرهنگی:خاستگاه روستایی شهرک صنعتی با عث تسهیل برقراری ارتباط بین کارگران و کارفرمایان- که از طریق خاستگاه و ارزش های اجتماعی مشترک با یکدیگر مرتبط هستند- می شود. وجود این پیشینه اجتماعی مشترک از پیدایش روابط متعارض در شهرک صنعتی که در شرکت های بزرگ مرسوم است، جلوگیری می کند.
به علاوه، روابط موجود در شهرک صنعتی همچنین از طریق میزان بالای تحرک اجتماعی در این شهرک تسهیل می شوند. تحرک اجتماعی موجود در این شهرک ها، تغییر شغل را برای کارگران بسیار آسان می کند. آنها می توانند به آسانی موقعیت کارگری خود را ترک کرده و با تاسیس شرکت به موقعیت کارفرمایی غیر وابسته دست یابند یا شرکت تاسیس شده را تعطیل و یه موقعیت کارگری بازگردند.
طبق آنچه از خصوصیات اجتماعی شهرک صنعتی بر می آید،«حس اعتماد» اغلب به عنوان اصلی مهم در روابط تجاری و تبیین و توضیح رفتار همکاری در شهرک صنعتی بین عاملان مطرح می باشند.
عوامل سازمانی و اقتصادی:بنگاه های موجود در شهرک صنعتی اغلب تخصص چشمگیر در زمینه تولید در سطح محلی دارند و می توانند سیستم تولید تخصص یافته محلی را سازمان دهند. مسئله دیگر تقسیم کار بین شرکت ها و بنگاه های موجود در شهرک صنعتی است. هر یک از شرکت های تشکیل دهنده شهرک صنعتی، تنها به تخصص یافتگی در یک مرحله یا 2 یا 3 مرحله از فرآیندهای تولید خاص می تواند گرایش داشته باشد. از این طریق شرکت ها می توانند حداکثر مزیت را کسب نمایند. چنانچه تعداد زیادی از بنگاه های کوچک که هر یک برای اجرای مرحله خاصی از فرایند تولید تخصص یافته وجود داشته باشند، آنگاه موقعیت مناسب برای سرمایه گذاری سودآور در ایجاد صنایع مکمل برای برآوردن احتیاجات خاص این بنگاه ها، فراهم می شود. تقسیم فرایند تولید به مراحل تخصصی محاسنی دارد که موارد زیر از آن جمله اند: تخصص یافتگی امکان بهره برداری مطلوب از ابزار تخصصی و نیروی کار بسیار ماهر را برای شرکت ها فراهم می آورد، همچنین به آنها اجازه می دهد تا از مزیت های بیرونی که ثابت هستند و در پایین آوردن هزینه تولید در درون شهرک ها موثر هستند نیز به خوبی استفاده کنند. منظور از مزیت های بیرونی عبارتند از: انباشت مهارت ها و دانش و فنونی که به روش همگانی و به طور خود جوش در منطقه صنعتی پدید می آید یا همکاری نزدیک عاملان در منطقه صنعتی باعث گسترش اطلاعات می شود و زمینه های فرصت طلبی را می بندد و هزینه های مبادله را کاهش می دهد یا تامین زیر ساخت های فیزیکی مانند جاده ها و ... می باشد.
عوامل سیاستگزاری و نهادی:توسعه شرکت های کوچک و در نتیجه رشد شهرک صنعتی مربوط به این شرکت ها مرهون چارچوب نظارتی و ملی است که تسهیلات مالی و معافیت از قوانین و مقررات اداری را برای صنعتگران فراهم آورد.
