آب شرب ومصرفی مردم میانه در نیم قرن پیش
با تشکر ازکاربر محترم میانالی آقای بهجتی (bazigar)به بهانه ی مطلب ایشان با عنوان شصت سال قبل میانه مطلب کوتاه ذیل را در مورد قنات میانه خدمت عزیزان میانالی اضافه می نمایم .آب آشامیدنی میانه از چندین قنات(کاریز) بوسیله چهارپایان در حلب های 20لیتری تهیه و در کوچه بازار به فروش می رفت یکی از فروشندگان آب سوچی عباس نام داشت خانوادهای نزدیک به قنات خودشان آب را حمل و استفاده می کردند.محله های آباد و قیمتی نزدیک قنات بودند. میانه بوسیله ی قنات هایی بنام:1 شرشر کهریزی 2-حاج آقاریضا کهریزی هر دو در انتهای خیابان سرچشمه ی فعلی قرار داشتند.3- زینه کهریزی که میرعباس کهریزی هم نامیده می شد و گوارا و سبک (با سختی املاح کمتر)بود و در مسیر کشتارگاه قدیم نزدیک میدان بوعلی سینا واقع شده بود.4-قنات پر اّب احمد کهریزی هم در انتهای خیابان شمشیری(بهشتی کنونی)قرار داشت.5-کاریز قوری چای که به کهریز پنبه ایی هم شهرت داشت آب حمام خزینه ی بانک ملی و حمام بازار و حمام دره نزدیک بارگاه امام زاده اسماعیل (س) را تامین می کرد و بوسیله ی کانالهای روباز به آب انبار و خزینه هایشان هدایت می شد. 6-کاریزی هم به نام شور کهریزی معروف بودکه در انتهای خیابان گل ممد بود وبرای کشاورزی و شستشو استفاده می شد.
