تصمیمات شورایی جلوه ای از فقرزدایی
تصمیمات شورایی جلوه ای از فقرزدایی
یاور احمدپور ترکمانی
تأکید مهندس سید بهلول حسینی، نماینده مجلس شورای اسلامی، بر انتقال تصمیمات شوراییِ شهروندان و روستائیان برای پیگیری مسائل و مشکلات شهرستان از طریق ایشان، رویه ای است که از هر دو منظر نظری و تجربی، هم در عرصه ملی و هم درعرصه جهانی توان خود را برای بستر سازی توسعه و کاستن از جنبه ها و جلوه های مختلف فقر نشان داده است. در این نوشتهِ کوتاه، مجالی برای ارائه نمونه های موفق تجربی نیست و تنها به توجیه نظری و مبانی آن و تنها از چند جنبه پرداخته می شود. مفهوم مورد استفاده از «شورا» در این نوشته، نه در معنا و مفهوم شورای اسلامی شهر بلکه در مفهوم مجموع شهروندان و روستائیانی است که در خود از یک طرف، توان شور و مشورت و از طرف دیگر، رغبت و انگیزه چنین عملی را سراغ داشته باشند است.
برای مبارزه با فقر باید با اقداماتی در سطح محلی، ملی و جهانی، فرصت ها را برای فقرا بیشتر کرد، توانمند سازی آنها را تسهیل نمود و امنیت آنها را ارتقاء داد. پیگیری مسائل و مشکلات شهرستان میانه با تأکید بر تصمیمات شورایی شهروندان، به نحو موثری برای مبارزه با فقر در سطح محلی می تواند تاثیر گذار باشد. مبارزه با فقر در سطوح ملی و جهانی نیز الزامات نهادی و زمینه های مربوطه خود را می طلبد که باید در مسیری مکمل هم گام برداشته شود.
فقرا افراد کنشگری هستند که اغلب آنها فاقد قدرت تاثیر گذاری بر عوامل اقتصادی و اجتماعی و تصمیمات مربوطه در هر سطحی هستند. توانمند سازی به معنای ارتقاء قابلیت های فقرا و دیگر شهروندان برای چانه زنی با موسسات و سازمان هایی که عملکردشان بر زندگی فقرا تاثیر دارند، است. این کار از طریق تقویت مشارکت آنان در تصمیم گیری محلی و فرایندهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی است. نیل به این هدف مستلزم وادار کردن موسسات اجتماعی به کار برای فقرا و گرایش برنامه های این نهادها و سازمان ها به حمایت از فقرا است. در اصل فرآیندهای تفصیلی پاسخگویی وارد عرصه عمل می شود و بسیج شهروندان در قالب تشکل هایی متعلق به خودشان برای پیگیری امور از نمایندگان مجلس شورای اسلامی و موسسات، زمینه ساز افزایش میزان پاسخگویی سازمان ها و نیز تضمین حاکمیت قانون در زندگی روزمره شهروندان و فقرا است و محرز است که حامی فقیران بوده و مصداق توانمند سازی آنان می باشد.
مشارکت در تصمیمات پایه اصلی چرخه سعادت برای فقرا به شمار می رود. اطلاع گیری از شهروندان محلی برای اجرای طرح های عمرانی فوایدی در خور می تواند داشته باشد و لازمه تمرکز زدایی موفق و ایجاد جامعه مدنیِ متضمن پاسخگویی به نیازها و اهداف اکثریت نیز می باشد. از این گذشته، مشارکت، بلندگوی قشر فقیر در امور محلی است. درگیر کردن شهروندان در تصمیمات مربوط به پروژه های عمرانی که در مقیاس محلی قابل اجرا است و انتخاب از بین آنها با اولویت بندی و با توجه به محدودیت های اعتباری و بودجه؛ ترتیب اثر دادن به خواست شهروندان و مخصوصاً طبقه پایین در زمینه اقدامات فرهنگی، آموزشی و بهداشتی مورد نیاز، از جلوه های مبارزه با فقر می باشد.
با توجه به اینکه چنین رویه ای تا به حال متروک بوده، امید است که با تشکل شهروندان در مجموعه های شورایی، انتظارات ما در زمینه بهره مندی از ثمره های تصمیمات شورایی در عمل محقق شود.
