- ارسال کننده: محمد الدار تاریخ: ۸۸/۱۱/۱۷
آشنایی با یکی از تاریخ نگاران ایرانی (قسمت اول)
دکتر پرویز رجبی در بهار سال ۱۳۱۸ در روستای امامقلی ، حدود ۴۰ کیلومتری [[قوچان]] ، از پدری آذربایجانی به دنیا آمد. کودکی را در زادگاه پدرش در روستای آق‌کند ، بین [[میانه]] و [[زنجان]] و در همان جان به مدرسهٔ ابتدایی رفت. چون پدرش از فعالین فرقهٔ دمکرات بود بعد از سقوط حکومت [[پیشه‌وری]] پدرش ناچار به آذربایجان شمالی مهاجرت کرد و او همراه مادر به قوچان پیش اقوام مادری رفت و در حالی تحصیل در دوره ابتدایی را ادامه داد که [[فارسی]] کمی می‌دانست و در مدرسهٔ قبلی‌اش تنها زبان [[ترکی آذربایجانی]] را تدریس کرده‌بودند . در مشهد دیپلم گرفت ۱۳۴۲ برای ادامهٔ تحصیل به آلمان رفت . ۱۳۴۹ وقتی از آلمان بازگشت دارای دو دختر به نام‌های کتایون و بیتا بود و در رشته‌های [[ایران‌شناسی]]، [[اسلام‌شناسی]] و [[ترک‌شناسی]] از دانشگاه گوتینگن [[آلمان]] دکترا گرفته بود. در بازگشت نخست به استخدام [[دانشگاه اصفهان]] درآمد و بعد توسط [[ساواک]] اخراج شد . پس از اخراج از وزارت علوم و آموزش عالی در سال ۱۳۵۳ سرانجام مرکز تحقیقات ایران‌شناسی را تأسیس کرد. بعد از انقلاب این مرکز تعطیل شد و اجازهٔ ورود به دانشگاه را نیز به وی ندادند. تأسیس مهد کودک و رانندگی یکی از سرویس‌های این مهد کودک به مدت ده سال تنها شغلی بود که داشت. در ۱۳۶۷ مجدداً به آلمان رفتند و به مدت ۶ سال به تحقیق و تدریس در دانش‌گاه‌های ماربورگ و گوتینگن مشغول بود. در ۱۳۶۹ دیوان عدالت اداری رای به محکومیت دانشگاه در اخراج وی داد اما این رای توسط دانشگاه نادیده گرفت شد. سرانجام در ۱۳۷۳ به ایران بازگشت و ریس بخش ایران‌شناسی دایرة‌العمارف بزرگ اسلامی را به عهده گرفت. ۱۳۷۹ سالی بود که براثر سکته مغزی و فلج شدن نیمی از بدن خانه‌نشین شد اما هم‌چنان به کار تحقیق و ترجمه اشتغال دارد.
