زندگینامه استاد قربانعلی وفائیان - قسمت دوم

استاد قربانعلی وفائیان، در ادامه صحبتهای خود چنین گفتند:

در رشته دوچرخه سواری:

غلامحسین کوهی، محمدی، داودی، و معماریان.

در رشته کُشتی فرنگی:

زنده یاد نصرت اله سریری، منصور بازیار، مولوی، ولی محمدی، عزیزی، احمدنیا، داودی، رجبی و سایرین.

در رشته پرش طول دختران:

زنده یاد شادپور، مهدوی ها، حاجوی، شهبازی، چایچی و سایرین.

در رشته پینک پنک:

نادر و صابر احدی.

در رشته وزنه برداری:

مظفر اجلی، جواد شیخی، نظامعلی نعمتی، منوچهر رشیدی،برادران نوری، برادران اللهیاری، گیو وفائیان، قاسمی، میرین بیگلو، میانجی، اسماعیل امیدبخش و سایرین را می توان نام برد.

لازم به توضیح است که در رشته پرش طول دختران، رکورد پرش طول بعد از گذشت 37 سال، هنوز هم متعلق به زنده یاد خانم توران شادپور می باشد. و در رشته پینک پنک هم آقای مهران احدی، 12 سال است که کاپیتان تیم ملی می باشند.

تجلیل از بزرگ مرد عرصه وزنه برداری ایران(وزنه بردار محمود نامجو)

استاد قربانعلی وفائیان، نفر ایستاده در سمت چپ محمود نامجو

به مدت 8 سال مداوم، نصف برو بچه های تیم ملی دوچرخه سواری و وزنه برداری کشور را، بچه های میانه بر دوش خود یدک کشیدند. در دو و میدانی نیز، دختران رشید میانه ای همیشه مقام اول کشور را تصاحب می کردند.

بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند کشورمان، دوران طولانی ما آغاز شد و من عهده داری ریاست هیات تیم ورزشی استانهای آذربایجانشرقی و اردبیل را به مدت 3 سال متقبل شدم و در آن زمان بود که تیم آذربایجانشرقی با یورش بی سابقه تیمهای ملی جوانان و بزرگسالان، مقامهای اول کشور را به خود اختصاص دادند.

استاد قربانعلی وفائیان، نفر اول ایستاده از سمت راست

دکتربهرام قدیمی، نفر دوم ایستاده از سمت راست

دکترجاسبی، نفر سوم ایستاده از سمت راست

پس از آن، به عنوان سرپرست تیمهای ملی وزنه برداری خدمت نمودم و در آن موقع بود که از طرف وزیر آموزش و پرورش کشور، به عنوان ریاست انجمن وزنه برداری کشور مشغول به کار شدم و با مسئولیت آقای دکتربهرام قدیمی(مدیرکل ورزش دانشگاههای آزاد کشور) اینجانب از همان روز اول به عنوان معاون فنی ایشان انتخاب شدم.

استاد قربانعلی وفائیان، نفر ایستاده در وسط

تاکنون 67 بار با تیمهای مختلف کشور، به ممالک گوناگون اعزام شدم و تجربه های ورزشی فراوانی را آموخته ام و افتخار می کنم که با هر پست و سمتی، شهرم(میانه) را ترک نکرده ام و با اینکه هنوز هم در فدراسیونهای کشوری و مخصوصا دانشگاه آزاد کشور به عنوان مدیر فنی فعالیت می کنم، در وطن خودم ساکن و مستقر هستم. عاشق دیار و مملکتم هستم و هیچ تبلیغات پوچ و دهن پرکُن بیگانگان، مرا از زادگاهم تکان نداده است و با محرومیتهای شهری، آنچه از دستم برآمده و می آید، به زنان و مردان و جوانان شهرم و مملکتم، خدمت نموده ام و خادم تمامی آنان در عرصه های ورزشی بودم و هستم.

استاد قربانعلی وفائیان، در حال اهدای جایزه به برترینهای وزنه برداری کشور

مظفر اجلی، نفر اول وزنه برداری کشور

دارای چهار فرزند و یک همسر می باشم که هر کدام را با قباله دنیا عوض نمی کنم و دیوانه وار دوستشان دارم.

استاد قربانعلی وفائیان، در حال دریافت جایزه بهترین ورزشکار(دوران قبل از انقلاب)

شاد و خندان می شوم که همیشه پرچم پرافتخار کشورم را در آن سوی مرزهای ایران در اهتزاز ببینم. در زمان برافراشته شدن پرچم کشورم در مسابقات بین المللی، همیشه اشک شوق به من دست می دهد و در موقع باخت هم، یواشکی میزنم زیر گریه ولی بلافاصله در فکر جبرانش نقشه می کشم.

استاد قربانعلی وفائیان، نفر دوم ردیف نشسته از سمت چپ

شهر من میانه در ورزش و دیگر شئونات اخلاقی، دارای استعدادهای شکوفا و بی نظیری بوده و همیشه در سطح کشوری مطرح بوده است.

علی میرزائی، نفر اول ایستاده سمت راست(معروف به کوچک مرد بزرگ) قهرمان المپیک و جهان

استاد قربانعلی وفائیان، نفر ایستاده سمت چپ

در زمان بیکاری هنوز هم به ورزش ادامه می دهم و این کار همیشه برای من لذت بخش بوده است. انتظاری که از مسئولین محترم و رده بالای مملکتم دارم این است که جوانان را درک کنند و آنچه در توان دارند، مشکلات آنان را برطرف کنند و عاشقانه به مملکت باستانی ایران خدمت کنند. سلامتی و سعادت شما همشهریان عزیزم را از درگاه قادر منان خواستارم و دست همه شماها را می بوسم.

ادامه دارد...

زندگینامه استاد قربانعلی وفائیان - قسمت اول

زندگینامه استاد قربانعلی وفائیان - قسمت سوم