آقای نوایی رئیساداره ورزش و جوانان میانه،یک روز تقدیر خواهیم کرد
هر بار که آقای نوایی رئیس تربیت بدنی شهر میانه را می بینم.با خنده و دلگرمی می گوید.یک روز از شما تقدیر خواهیم کرد.این یک روز در طول چهار سال همچنان در امتداد هست.تا آنجا که حساب رکوردهایم نقدا از 14 هم بالاتر رفته است.دیگه از آمار رکوردهایم خبر ندارم.فقط می دونم.که فردایی خواهد رسید.
اما آقای نوایی نیک می دانید.که در میانه فراهم کردن چنین کاری امکان پذیر نیست.آنجا که در امارات 78 روز روزهای سخت را می گذراندم.در برگشت،یک مردی در میانه از مسئولین پیدا نشد.تا به عیادتم بیاید.بعداز آنهم باز کسی پیدا نشد.در برنامه های بعدی حمایت کند.
نیک می دانید.گذر از گروهی که قبولت ندارند.کار سختی است.آنهایی که در مقابل منافع خود مارا می بینند.سایه مارا با تیر خواهند زد.پس فردایی نخواهد بود.تا به قولتان عمل کنید.اگر هم باشد.نوشدارو بعداز مرگ سهراب خواهد بود.
آقای نوایی نیک می دانید.که در جریان امارات قرار شد.از تربیت بدنی استان پیگیر باشند.اما چنین کاری نشد.چرا که رئیسش اسبقیان بود.همان مرد مدیر لاغر اندامی که در پشت در وردی اتاقش در تبریز بر تخت ورزشی استان حکم فرمانی می کند.کسی که نمی تواند جسارت یک مرد ایرانی و میانه ای را حس کند.چرا که در برابریک اراده و بروز آن ،توانست نقطه های ضعف های اورا عیان کند.تا در کنار دوستان هم مرام خود از تبلور یک اراده ای به مرگش راضی کند.
آقای نوایی نیک می دانید.فردایی نخواهد بود.اما باور خواهید کرد.که صدرات پست ورزشی و اخلاق خودرا در جدال با خصلت ورزشی خوب نقش نداده اید.بازهم در راهی نو در حرکت خواهیم بود.و فردای شما را بر طاقچه سکوت تنهایی های به گذر فراموشی خواهم سپرد.تا آنجا که یک روز در درون خود به این فرصت نفس خود باز نگری.
عکس: خبر تلویزیون کشور آذربایجان در نخ کشی نمادین و رکابزنی این کشور تابستان 91
