برای هنر میانه که متولی ندارد

 هنرمندان میانه هزینه و تاوان زیادی دادند تا استیلای 17 ساله مدیریت قبلی بر بزرگترین اداره متولی فرهنگ و هنر این شهرستان تمام شود. حذف شدن از گروههای هنری, محروم شدن از حق و حقوق اجتماعی به بهانه های مختلف, سوء استفاده از عدم آگاهی هنرمندان از شان و منزلت خود و به حاشیه رانده شدن و نهایتاً جلای وطن شدن بسیاری که عرصه را برای فعالیت تنگ دیدند. هرچه بود این دوران انفعال به سر آمد و همه دست به دست هم دادند تا به تکرار بی انگیزگی یک و نیم دهه ای این مدیریت پایان دهند و دادند

اما متاسفانه بعد از تغییر در مدیریت اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان, بر خلاف انتظار بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر غنی منطقه به جای جایگزینی فردی واجد شرایط, یکی از کارشناسان این اداره تعطیل و معطل را به عنوان سرپرست معرفی کردند تا گزینه مناسب انتخاب و معرفی شود. کاری که تا کنون و بعد از گذشت نزدیک به یکسال عملی نشده و این اداره مهم فرهنگی همچنان بلاتکلیف رها شده است.

نویسنده این مطلب با تمام ارادتی که به شخص آقای سرپرست فعلی دارد در اندیشه تضعیف یا تخریب این شخصیت محترم نیست و هدف از نوشتن این سطور یادآوری این نکته است که اداره یک تشکیلات فرهنگی آن هم در سطح یک شهرستان ویژه به دست سرپرست کار صحیحی نیست و هر چه زودتر باید تکلیف آن روشن شود تا انگیزه های فرهنگی و هنری بر اساس برنامه های مدیریت جدید شکل بگیرد و گروه­های فعال شهرستان و نیز خود آقای حقی سرپرست فعلی اداره از بلاتکلیفی رها شوند چرا که شواهد و قرائن نشان می دهد با رفتن رئیس قبلی ریشه مشکلات از بین نرفته و نشانه های تحقیر هنرمندان و اهالی فرهنگ و سوء استفاده برخی افراد از این بی سامانی عیان تر شده و این زنگ خطریست که قافلان آنرا به صدا در می آورد. باشد که فرماندار جدید شهرستان و نمایندگان محترم با قاطعیت در برابر این اقدامات ضد فرهنگی و مایوس کننده بایستند و هرچه زودتر تکلیف هنرمندان شهرستان را روشن نمایند چرا که نداشتن رئیس یعنی بی ثباتی، بی مدیریتی، عدم برنامه ریزی، شانه خالی کردن از مسئولیت، کم کاری، یعنی پل ها را خراب کردن، یعنی برگشتن به وضعیت بدِ سال های قبل، یا حتی بدتر از آن، یعنی بی توجهی کامل به فرهنگ و هنر شهرستان.

سال گذشته با حمایت های میدانی فرماندار وقت، در فرهنگ و هنر میانه جوانه هایی زده شده بود. برگزاری نمایشگاه ها, اجراهای عمومی متعدد و بازگشت هنرمندانی که مدت ها از فعالیت دور بودند به میان مردم و حتی گرمای حضور جوانان در برنامه های متنوع کاملاً احساس میشد و نوید یک آینده خوب را برای هنر میداد، اما انگار که توسعه برنامه های هنری و استقبال گسترده مردم و به ویژه جوانان از آنها برخی را ترسانده باشد. به جرات اعلام می کنیم که با رفتن حیدری آزاد از فرمانداری میانه, فشارها بر هنرمندان فزونی گرفته و ضمن تعطیلی فعالیت های شاخص، قلم های اجاره ای با هدایت متولیان امور هنری شهرستان که وظیفه ی هدایت و همراهی و راهنمایی و حمایت از کلیه هنرمندان را دارند، برای تخریب آنها و فعالیت های هنریشان و فعالیت سایر ارگان ها که در طول سال گذشته برنامه های متنوعی را برای مردم اجرا کردند و در نوع خودکم نظیربود, به خدمت گرفته شده است. گویی که فعالیت هنری فقط در انحصار یک طیف است که با تکیه بر رانت های دولتی و امورات مربوطه, دیگران را تکفیر و تحقیر می­کنند.

 اینجاست که نقش یک مدیر توانمند فرهنگی و هنری تعیین کننده می شود که متاسفانه از آن خبری نیست و میانه همواره از این نعمت بی بهره بوده و هست. مدیری که اعتقاد به تکثرگرایی داشته باشد. مدیری که همه هنرمندان را در خانه هنر شهرستان دور هم گردآورد و از استعدادهای همه آنها بهره برداری نماید. مدیری که به دور از حب و بغض درباره هنرمندان قضاوت کند. نه برای تامین مطامع دیگران. مثل آنچه در زمینه انتخاب جوانان هنرمند نمونه سال شهرستان در زمینه هایی مثل عکاسی و ... رخ داد که لکه تاریکی بر پیشانی این اداره نهاد و گفته های ما را اثبات کرد و مقبولیت نداشته این تشکیلات را زیر سوال برد. و نمونه های بسیاری که در این مدت کوتاه سرپرستی حقی رخداده و به جای افزودن بر همبستگی هنرمندان, موجب چند دستگی شده و آنها را بر علیه برخی کوته نظران و انحصارطلبان جدید در این اداره متحد کرده و به واکنش واداشته است.

اما ما امید داریم. امیدواریم به تدبیرِ دولت امید که انتخابش و آمدنش بر فرهنگ و هنر میانه، هوای تازه باشد ...